Лучана Белозі (італ.: Luciano Bellosi; 7 ліпеня 1936, Фларэнцыя — 26 красавіка 2011, Фларэнцыя[3]) —]італьянскі мастацтвазнавец.
У 1969—1979 гадах працаваў ва Упраўленні мастацкіх галерэй Фларэнцыі, затым выкладаў гісторыю сярэднявечнага мастацтва ў Сіенскім універсітэце. У 2006 годже выйшаў на пенсію.
Вядомы спецыяліст па мастацтве XIII—XV стагоддзяў, асабліва тасканскім. Аўтар манаграфій «Буфальмака і „Трыумф смерці“» (італ.: Buffalmacco e il Trionfo della Morte; 1975), «Авечка Джота»[4] (італ.: La pecora di Giotto; 1985), «Золата Сіены» (італ.: L’Oro di siena; 1996), «Чымабуэ» (1998), «„Маэста“ Дуча» (італ.: Duccio La Maestà; Галімар, 1999, французскі пераклад Луі Баналюмі). Падрыхтаваў таксама каталог усіх прац Джота, які неаднаразова перавыдаваўся на розных мовах. У 1985 годзе арганізаваў у Сіене міжнародную канферэнцыю па вывучэнні творчасці Сімонэ Марціні і падрыхтаваў публікацыю зборніка яе матэрыялаў.