Лаўрэнцій Васілевіч Дземянкоў (15 ліпеня 1918 — 22 лістапада 1993) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1944).
Л. В. Дземянкоў нарадзіўся ў вёсцы Сакалоўка (сучасны аграгарадок Сакалоўка ў Чэрыкаўскім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі). З 1924 года жыў у вёсцы Ясная Паляна (зараз у Юргінскім раёне Кемераўскай вобласці Расіі). Скончыў 8 класаў сярэдняй школы. У 1938 годзе скончыў Томскі тэхнікум грамадскага харчавання. У 1938 годзе прызваны на ваенную службу ў Чырвоную Армію. У 1941 годзе скончыў 1-е Омскае ваеннае пяхотнае вучылішча. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны са студзеня 1942 года на Ленінградскім і Карэльскім франтах.
Камандзір стралковага ўзвода 1063-га стралковага палка (272-я стралковая дывізія, 7-я армія, Карэльскі фронт) лейтэнант Л. В. Дземянкоў вызначыўся ў ходзе Свірска-Петразаводскай наступальнай аперацыі ў чэрвені 1944 г. Пры прарыве абароны праціўніка і фарсіраванні ракі Свір у раёне горада Ладзейнае Поле (Ленінградская вобласць) 21 чэрвеня 1944 г. арганізаваў пераправу ўзвода. Сустрэўшы моцнае агнявое супраціўленне, узначаліў групу добраахвотнікаў са стралкоў і сапёраў, якая знішчыла разлікі 75-мм гарматы і кулямёта варожага дзота, чым забяспечыў паспяховае фарсіраванне ракі і захоп плацдарма. Пасля гэтага лейтэнант Дземянкоў падняў узвод у атаку. 23 чэрвеня 1944 г. у баі за вёску Сармягі тры разы вадзіў свой ўзвод у атаку на траншэі праціўніка і паранены не пакінуў поля бою. Пазней стралковая рота пад камандаваннем Л. В. Дземянкова ўдзельнічала ў вызваленні шэрагу населеных пунктаў Карэліі. На подступах да горада Піткяранта быў цяжка паранены і накіраваны ў Петразаводск, дзе праходзіў лячэнне ў шпіталі.
Пасля вайны Л. В. Дземянкоў на пасадах у органах МУС і КДБ СССР. У 1959 годзе скончыў Усесаюзны завочны фінансава-эканамічны інстытут. З 1960 года ў запасе. Працаваў у горадзе Югра, у Кемераве, з 1961 года ў Варонежскім інстытуце сувязі.
Памёр Л. В. Дземянкоў 22 лістапада 1993 г. Пахаваны на Камінтэрнаўскіх могілках у Варонежы.