wd wp Пошук: ⬜

Дораці Кейлі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кейлі. Дораці Мэры Кейлі (1874—1955) — брытанская вучоная-міколаг, якая ў 1927 годзе выявіла, што стракатапялёсткавасць цюльпанаў мае вірусную прыроду.

Біяграфія

Яна нарадзілася на Цэйлоне, дзе яе бацька, сэр Рычард Кейлі(англ.) бел., быў 14-м галоўным суддзёй(англ.) бел.. Кейлі прыехала ў Англію са Шры-Ланкі, калі ёй было сем гадоў і вучылася ў Стэмфардскай сярэдняй школе(англ.) бел.. Пасля гэтага яна пераехала ў Германію, дзе вывучала музыку. Яна вывучала навуку некаторы час, перад тым, як скончыць курс раслінаводства ва Універсітэцкім каледжы Рэдынга [3].

Дасягненні

Кейлі асабліва цікавілася захворваннямі раслін і глебамі, і ўступіла ў экзаменацыйны савет па агародніцтву, якая атрымала выдатныя адзнакі і медаль. Яна таксама прыняла першы клас у экзамене Каралеўскага садаводчага таварыства і была прызначана наглядчыкам садоў, якія належалі Батанічнаму аддзелу ў Рэдынгу.

Дораці таксама была таленавітай мастачкай, яна малявала грыбы, якія яна аглядала[3].

Першая сусветная вайна

У 1910 годзе Кейлі займалася валанцёрскай працай у цэнтры Джона Інэса(англ.) бел.. Да таго, як былі створаны лабараторыі, яна была вымушана працаваць на гарышчы сядзібнага дома. Бэтсан(руск.) бел. прапанаваў ёй малую стыпендыю ў 1911 годзе. У перыяд з 1914 па 1918 год яна ўдзельнічала ў вайне, выконваючы шырокі спектр ваенных работ, такіх як: нарэзка папараці ў лесе Сэйвернэйк(англ.) бел. на подсціл для армейскіх коней і наладка інструментаў для фабрыкі самалётаў «Vickers(англ.) бел.». У 1916 годзе яна пакінула стыпендыят, каб узяцца за дапамогу на апошнія 18 месяцаў вайны. Дораці дапамагала Каралеўскай арміі ў медыцынскіх даследаваннях слупняка ў Лістэраўскім інстытуце прафілактычнай медыцыны(англ.) бел. ў Лондане. У 1919 годзе яна вярнулася ў цэнтр імя Джона Інэса і была прызначана студэнткай, пазней у тым жа годзе ёй прысвоілі званне «міколаг»[3].

Адкрыцці

Яна была членам-заснавальнікам Генетычнага таварыства ў 1919 годзе і адным з піянераў вывучэнне генетыкі грыбоў у Злучаным Каралеўстве. Яна выявіла, што прыгожыя з’явы «разрыву цюльпанаў» тлумачыліся вірусам, верагодна, распаўсюджвальным тлёй, і незвычайнае змяненне колеру не было вынікам генетыкі. Аматары цюльпанаў, якія захацелі «сапраўдных колераў», былі задаволены, калі палічылі змены раздражняльнымі. Кейлі не толькі знайшла прычыну, але і прапанавала лячэнне[4]. Яна апублікавала свае высновы ў 1928 годзе[5]. Больш прыземленая Кейлі цікавілася формамі слізевікоў, і яна стварыла больш глыбокае разуменне палавога размнажэння ў іх[3].

Дораці выйшла на пенсію ў 1938 годзе, а праз год яна стала віцэ-прэзідэнтам Брытанскага мікалагічнага таварыства(англ.) бел. ў 1939 годзе[3].

Зноскі

↑ Lundy D. R. Dorothy Mary Cayley // The Peerage
1 2 Lundy D. R. The Peerage
1 2 3 4 5 Dorothy Cayley, JIC, Retrieved 28 May 2016
↑ JIC timeline, JIC, retrieved 28 May 2016
↑ Annals of Applied Biology in November 1928