У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Паўлаў. Дзмі́трый Рыго́равіч Па́ўлаў (руск.: Дмитрий Григорьевич Павлов; 4 лістапада 1897, в. Паўлава Калагрыўскага р-на, Кастрамская вобласць, Расія — ліпень 1941) — савецкі ваенны дзеяч, Герой Савецкага Саюза (1937), генерал арміі (1941).
Скончыў Омскую вышэйшую кавалерыйскую школу (1922), Ваенную акадэмію імя Фрунзе (1928), акадэмічныя курсы пры Ваенна-тэхнічнай акадэміі (1931).
У Чырвонай Арміі з 1919 года. Удзельнік Першай сусветнай і грамадзянскай войнаў. 3 1931 года на ваеннай службе ў Гомелі, Бабруйску. Удзельнік вайны ў Іспаніі 1936—1939, баёў на рацэ Халхін-Гол у 1939 годзе, савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 гг.. 3 чэрвеня 1940 года камандуючы войскамі Заходняй асобай ваеннай акругі, з пачаткам Вялікай Айчыннай вайны — войскамі Заходняга фронту, пасля разгрому якіх Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР адхілены ад пасады і 22 ліпеня 1941 года прыгавораны да пакарання смерцю. Рэабілітаваны 31 ліпеня 1957 года.
Член ЦВК БССР у 1935—1936 гг. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1940 года.