Джале Інан (турэцк.: Jale İnan; 1 лютага 1914, Стамбул — 26 лютага 2001, Стамбул) — турэцкі класічны археолаг. Прафесар класічнай археалогіі Стамбульскага ўніверсітэта. Вядомая як першая турэцкая жанчына-археолаг.
Джале Інан нарадзілася 1 лютага 1914 года ў сям’і дырэктара археалагічнага музея Азіза Агана. Дачка вырашыла пайсці па слядах бацькі і таксама стаць археолагам. У 1934 годзе Джале скончыла сярэднюю школу для дзяўчынак і паступіла ва ўніверсітэт, дзе спачатку вывучала медыцыну, паколькі тады ў Турцыі не было археалагічных кафедраў. У 1935 годзе атрымала стыпендыю, якая дазволіла ёй адправіцца на вучобу ў Берлін ў Германскі археалагічны інстытут. Вывучала класічную археалогію таксама і ў Мюнхене, у сакавіку 1943 года абараніла доктарскую дысертацыю «Kunstgeschichtliche Untersuchung der Opferhandlung auf römischen Münzen» пад кіраўніцтвам прафесара Герхарда Радэнвальда. У тым жа 1943 годзе яна адправілася назад у Турцыю, дзе стала асістэнтам кафедры старажытнай гісторыі і нумізматыкі Стамбульскага ўніверсітэта. У 1944 годзе яна выйшла замуж за цывільнага інжынера Мустафу Інана, пазней прафесара Тэхнічнай школы ў Стамбуле. У 1947 годзе яна стала асістэнткай Арыфа Мюфіда Манселя, першага турэцкага прафесара класічнай археалогіі. Разам з ім прымала ўдзел у раскопках.
У 1953 годзе прайшла працэдуру хабілітацыі, у 1963 годзе атрымала званне прафесар. У 1975 годзе яна змяніла Манселя на пасадзе загадчыка кафедры і працягвала кіраваць кафедрай да 1983 года. Яна была членам Нямецкага і Аўстрыйскага археалагічных інстытутаў. Яе палявыя даследаванні ў Пергэ і Сідэ сталі асноватворнымі для развіцця археалогіі і аховы помнікаў архітэктуры ў Турцыі.
У памяць аб Джале Інан Музей жанчыны горада Анталія штогод уручае прэмію «Жанчына года»[4].