У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Росен.
Караліна Мацільда Гунхільда Росен (шведск.: Karolina Matilda Gunhild Rosén; 7 снежня 1855, Норчэпінг — 27 лістапада 1928, Стакгольм) — шведская танцоўшчыца балета і харэограф. Стаяла на чале балетнай школы пры Каралеўскай оперы ў Стакгольме.
Гунхільда Росен нарадзілася ў 1855 годзе ў Норчэпінгу. Яе настаўнікам быў танцоўшчык і балетмайстар Андэрс Селіндэр(англ.) бел.. У 1872 годзе Гунхільда ўвайшла ў склад балетнай трупы Каралеўскай оперы ў Стакгольме, а ў 1881 годзе стала прыма-балярынай[4].
Верагодна, вялікі ўплыў на яе мастацтва аказалі Айседора Дункан, якая выступала ў Стакгольме ў 1906 годзе, і Ганна Паўлава, якая была там на гастролях у 1908 годзе. Уплыў Дункан асабліва адчувалася ў працы Росен як харэографа, у прыватнасці, у пастаўленых ёю «пластычных танцах», якія ўспрымаліся як новае слова ў балетным мастацтве.[5][4]
Іншай вядомай працай Росен стала пастаноўка «Пяць пачуццяў» (De fem sinnena) 1915 года, у якой былі задзейнічаныя Эбан Страндын(англ.) бел., Сіры Эстэрхольм і Ені Хасельквіст(руск.) бел.. Для сваіх пастановак Росен выбірала музыку такіх кампазітараў, як Артур Рубінштэйн, Морыц Машкоўскі, Фрыдэрык Шапен, Роберт Шуман. Пастаўлены ёю ў 1918 годзе балет «Лебедзі» (Svanorna) на музыку некалькіх кампазітараў карыстаўся вялікім поспехам і вытрымаў 30 пастановак за два гады.[4]
У 1912 годзе Гунхільда Росен узначаліла балетную школу пры Каралеўскай оперы. З 1913 па 1922 год таксама займала, дэ-факта, пасаду балетмайстра. У 1922 годзе атрымала гэтую пасаду афіцыйна, стаўшы такім чынам першай у Швецыі жанчынай-балетмайстрам.[4] Яна была другой жанчынай-балетмайстрам у Каралеўскім балеце пасля Сафі Дагін, але першая, якая заняла гэтую пасаду ў адзіночку.
Гунхільда Росен памерла ў Стакгольме ў 1925 годзе.[4]