Гнэся Львоўна Дазорцава (руск.: Дозорцева Гнеся Львовна; 31 снежня 1901, Карма — 14 жніўня 1966, Мінск) — беларускі вучоны ў галіне акушэрства і гінекалогіі. Доктар медыцынскіх навук (1945), прафесар (1945).
Скончыла медыцынскі факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1927); ардынатар акушэрска-гінекалагічнай клінікі медыцынскага факультэта БДУ (1927—1930); асістэнт кафедры акушэрства і гінекалогіі Беларускага (Мінскага) медыцынскага інстытута (1930—1938), адначасова дырэктар НДІ аховы мацярынства і дзяцінства Наркамздрава БССР, галоўны гінеколаг Мінска (1931—1934).
Дацэнт кафедры акушэрства і гінекалогіі Мінскага медыцынскага інстытута (1938—1941). У гады Вялікай Айчыннай вайны старэйшы ардынатар, начальнік хірургічнага аддзялення эвакашпіталю (1941—1942). Дацэнт кафедры акушэрства і гінекалогіі Кіргізскага медыцынскага інстытута (1942—1943); дацэнт кафедры акушэрства і гінекалогіі Беларускага (Яраслаўль), Мінскага медыцынскага інстытута (1943—1945).
Прафесар кафедры акушэрства і гінекалогіі Мінскага медыцынскага інстытута (1945—1954), адначасова загадчыца аддзела мацярынства і дзяцінства НДІ аховы мацярынства і дзяцінства Міністэрства аховы здароўя БССР (1945—1954); навуковы кіраўнік інстытута (1954—1958).
Намеснік старшыні Беларускага навуковага таварыства акушэраў-гінеколагаў; член праўлення Рэспубліканскага таварыства па распаўсюджванню навуковых і палітычных ведаў, рэдакцыйнай калегіі часопіса «Работніца i сялянка».
Г. Л. Дазорцавай належаць навуковыя працы па біялагічных і біяхімічных фактарах і функцыянальнай дыягностыцы хвароб жаночых палавых органаў. Сярод апублікаваных прац: