wd wp Пошук: ⬜

Генадзь Васілевіч Буралкін

Гена́дзь Васілевіч Бура́лкін (12 лютага 1942, Ленінагорск, Казахская ССР) — беларускі скульптар.

Біяграфія

У 1976 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут [1]. У 1976—1990 гадах скульптар Гродзенскага мастацкага камбіната [2]. З 1976 удзельнічае рэспубліканскіх і міжнародных выстаўках. З 1980 — член Беларускага саюза мастакоў [1], у 1990—2001 гадах — яго старшыня[2]. Жыве і працуе ў Мінску [1]

Творчасць

Працуе ў вобласці станковай і манументальнай скульптуры [1]. Асноўныя тэмы ўзятыя з народнага жыцця, знітаваныя з памяццю гісторыі, нацыянальнымі паданнямі[3]. Яго творы адрозніваюцца манументальнасцю, арганічным спалучэннем абагульненых і рэалістычных дэталяў, вытанчанасцю формаў, глыбокім філасофскім асэнсаваннем гістарычных падзей[3][2]. Аўтар манумента шахцёрскай славы ў Салігорску (1976), мемарыяльны знак у гонар 850-годдзя Гродна (1978), мемарыяльных помніка «Георгій Пераможца» ў Бабруйску (1999), мемарыял ахвярам трагедыі на Нямізе ў Мінску (1999, у сааўтарстве з архітэктарамі Аляксандрам Чадовічам, Святланай Барысовіч, Людмілай Жлоба)[4][5], ансамбля воінам-пагранічнікам у Гродне (2004). Выканаў скульптуры серыі «Скачок» (1998—2000), «Жыцень» (2000), «Берагіня» (2001—2002), «Абліччы камянёў» (2002), «Лель» (2003), станковыя кампазіцыі «Песня пратэсту» (1977), «Вясна Перамогі» (1978), «Уз’яднанне Усходняй і Заходняй Беларусі» (1979), «Яблынька» (1981), шэраг жаночых партрэтаў (1980-я г.), «Памяці В. Хары» (1987), «Музыка» (1990), «Двое», «Сын зямлі» (абодва 1991), «Лясное возера» (1992), «Кастусь Каліноўскі», «Белая Ганча», «Сумненне» (усе 1993), «Вяртанне белага анёла», «Сымон-музыка», «Адам і Ева» (усе 1994), «Скок» (1995), серыя «Прысвячэнне П. Пікаса» (1996) і інш., графічныя серыі «Славянскія матывы», «Ноч на Івана Кулалу», «Раніца» (усё 1995), «Усяночная» (2002) і інш. Афармленне інтэр’ераў драматычнага тэатра (у сааўтарстве) і Дома грамадзянскіх абрадаў у Гродне (1970-я гг.)[3][2].

Творы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва (Мінск), Мастацкім музеі імя П. Масленікава (Магілёў), Мастацкім музеі г. Флагштафа ў штаце Паўночная Караліна (ЗША) і інш., у прыватных калекцыях у Беларусі і па-за яе межамі[1].

Узнагароды і званні

Медаль Францыска Скарыны (2017)[6]

Зноскі

1 2 3 4 5 18 мая в Национальном художественном музее открылась выставка скульптур, которые можно трогать.(недаступная спасылка)
1 2 3 4 Буралкин Геннадий Васильевич // Республика Беларусь: Энциклопедия в 6 т.Т. 1. / редкол. Г. П. Пашков и др. — Минск: БелЭн, 2005. — 1038 с. ISBN 985-11-0342-X
1 2 3 Буралкін Генадзь Васілевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Беларусы — Варанец. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3), ISBN 985-11-0035-8.
↑ Итоги ХІІ Республиканского смотра-конкурса
↑ Открытие мемориала жертвам трагедии на Немиге(руск.) . БДГ Деловая Газета (30 мая 2002). Архівавана з першакрыніцы 11.3.2016.
↑ Архіўная копія(нявызн.) (недаступная спасылка). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (20 чэрвеня 2017). Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2017. Праверана 22 чэрвеня 2017.

Літаратура

Буралкин Геннадий Васильевич // Республика Беларусь: Энциклопедия в 6 т.Т. 1. / редкол. Г. П. Пашков и др. — Минск: БелЭн, 2005. — 1038 с. ISBN 985-11-0342-X
Буралкін Генадзь Васілевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Беларусы — Варанец. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3), ISBN 985-11-0035-8.

Спасылкі

18 мая в Национальном художественном музее открылась выставка скульптур, которые можно трогать.(недаступная спасылка)