Гары́фуна (саманазвы: Garifuna, Karif) —– аравакская мова, родная мова гарыфунаў. Распаўсюджана на Карыбскім ўзбярэжжы краін Цэнтральнай Амерыкі і ў астраўной краіне Сент-Вінсент і Грэнадзіны. Колькасць носьбітаў (2014 г.) — 154 000 чал.[1]
Па свайму паходжанню гарыфуна з’яўляецца крэольскай мовай. Асновай для яе стала мова аравакаў-іньеры, якія насялялі Малыя Антыльскія астравы. Фарміраванне адбывалася ў некалькі этапаў:
Слоўнікавы запас утрымоўвае словы наступнага паходжання:
У нашы дні ўжываецца пераважна ў вуснай форме, у тым ліку на радыё[2].
Для гарыфуна характэрна наяўнасць жаночай і мужчынскай моў[3] з асобнай стылістыкай маўлення і лексікай.
У 2008 г. мова гарыфунаў, а таксама іх музыка і танцы прызнаны ЮНЕСКА нематэрыяльнай спадчынай чалавецтва[4].