Віктар Дзмітрыевіч Вятошкін (нар. 10 мая 1925, в. Новая Мільча, Гомельскі раён — 27 чэрвеня 2015, Мінск) — поўны кавалер ордэна Славы[1].
Нарадзіўся ў вёсцы Новая Мільча, цяпер Гомельскага раёна Гомельскай вобласці ў сям’і рабочага-чыгуначніка. Скончыў 9 класаў, калі пачалася Вялікая Айчынная вайна. У першыя дні працаваў на будаўніцтве абарончых збудаванняў, капаў супрацьтанкавыя рвы. Застаўся на акупаванай тэрыторыі.
У канцы 1943 г. Гомель быў вызвалены. Віктар паступіў вучыцца ў Гомельскі чыгуначны тэхнікум. Калі юнакоў 1925 года нараджэння пачалі прызываць у армію, ён як маючы «бронь» не падлягаў мабілізацыі. У пачатку 1944 г. прыйшоў у ваенкамат і добраахвотнікам пайшоў у Чырвоную Армію.
Пасля месячнай падрыхтоўкі ў запасным палку каля горада Старадубам Бранскай вобласці, у сакавіку 1944 года быў накіраваны ў 601-ы стралковы полк 82-й стралковай дывізіі. Малады баец змяніў некалькі спецыяльнасцяў: быў простым стралком, затым уваходзіў у кулямётны рвазлік, потым-другім нумарам у разлік супрацьтанкавага ружжа. Удзельнічаў у баях за вызваленне Беларусі, Польшчы, змагаўся на тэрыторыі Германіі.
Наводчык кулямёту 601-га стралковага палка чырвонаармеец Віктар Вятошкін 14 студзеня 1945 года пры прарыве варожай абароны на левым беразе ракі Віслы ў раёне польскага горада Варка падавіў дзве кулямётныя кропкі і знішчыў да дзясяці варожых салдат. За мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях, 14 студзеня 1945 года чырвонаармеец Вятошкін Віктар дзмітрыевіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[2].
За два з паловай месяцы 601-ы стралковы полк з баямі прайшоў па Польшчы і выйшаў да ракі Одэр. 27 сакавіка 1945 года пры ліквідацыі плацдарма на правым беразе ракі Одэр у раёне населенага пункта Альткюстрынхен, цяпер Стары кастшынек, камандзір мінамётнага разліка 601-га стралковага палка Вятошкін В. Д. знішчыў дзве агнявыя кропкі ворага і адзінаццаць варожых салдат. За мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях, 26 красавіка 1945 года Вятошкін Васіль Дзітрыевіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[2].
5—7 мая 1945 года сяржант Віктар Вятошкін у баю каля Врыцэн падавіў пяць варожых агнявых кропак і знішчыў да дзясятка салдат. Знаходзячыся потым у баявых шэрагах пяхоты, карэктаваў агонь мінамёта, з асабістай зброі паразіў некалькі салдатаў ворага.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 мая 1946 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі сяржант Вятошкін Віктар Дзмітрыевіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[2].
Але ордэн Славы 1-й ступені знайшоў узнагароджанага толькі ў 1970 годзе, дзякуючы пісьменніку з Масквы Я. А. Вертлібу, які, падчас працы ў ваенных архівах, знайшоў звесткі аб тым, што мінамётчык з Беларусі за баі на тэрыторыі гітлераўскай Германіі быў прадстаўлены да гэтай высокай узнагарроды, але так яе і не атрымаў[2].
У сакавіку 1950 года В. Д. Вятошкін быў дэмабілізаваны. У 1958 годзе ён скончыў школу рабочай моладзі. Член КПСС з 1962. Да 1983 года працаваў фотацынкографам на фабрыке «Палесдрук». У 1977 годзе за паспяховае ўнядрэнне тэхналогіі афсетнага друку быў узнагароджаны ордэнам Леніна, у 1975 годзе за беззаганную здачу гатовай прадукцыі В. Д. Вятошкіну было прысовена званне «Ганаровы работнік прамысловасці Беларускай СССР». Жыў у горадзе Гомеле. Памер 27 чэрвеня 2015 года.