Васіль Рыгоравіч Пічугоў (1912—1943) — чырвонаармеец Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Васіль Пічугоў нарадзіўся ў 1912 годзе ў вёсцы Пакіна (цяпер — Баеўскі раён Алтайскага краю). Пасля заканчэння сельскай школы працаваў у калгасе. У 1943 годзе Пічугоў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Ваяваў стралком 467-га стралковага палка 81-й стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро.
У ноч з 30 верасня на 1 кастрычніка 1943 года Пічугоў пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Глушэц Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе, адбіўшы 8 нямецкіх контратак і знішчыўшы вялікую колькасць салдат і афіцэраў праціўніка. 11 кастрычніка 1943 года Пічугоў загінуў у баі. Пахаваны ў вёсцы Дзяражычы Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года чырвонаармеец Васіль Пічугоў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[1]. Таксама пасмяротна быў узнагароджаны ордэнам Леніна.
Васіль Рыгоравіч Пічугоў на сайце «Героі краіны»