Браніслаў Багатырэвіч (па-польску: Bronisław Bohatyrewicz) герба Астоя (1870, Гродна — 1940, Катынь) — беларуска-польскі ваенны, адзін з двух ідэнтыфікафаных генералаў войска польскага, якія былі забіты падчас катынскага расстрэлу.
Багатырэвіч нарадзіўся 24 лютага ці 24 красавіка 1870 года ў Гродна ў шляхецкай сям’і. Служыў у царскай арміі, атрымаў афіцэрскі тытул. У верасні 1918 года ён далучыўся да польскага войска, у 1918—1919 гадах кіраваў аддзелам мясцовай самаабароны ў Гародне, які потым быў перафарміраваны ў беларуска-літоўскую пяхотную дывізію.
У 1919 годзе ён узначаліў 81-ы пяхотны полк. Пасля заканчэння польска-савецкай вайны ён прайшоў навучанне ў Вышэйшай ваеннай школе ў Варшаве. Паміж 1923 і 1926 гадамі Багатырэвіч кіраваў пяхотай у 18-й польскай пяхотнай дывізіі, а ў 1927 годзе быў павышаны да брыгаднага генерала і сыйшоў з актыўнай вайсковай службы.
Пасля савецкага нападу на Польшчу ў 1939 годзе Багатырэвіч быў арыштаваны органамі НКВД і вывезены ў Казельск на тэрыторыі СССР. Увесну 1940 года ён быў расстраляны ў Катыні разам з некалькімі тысячамі польскіх афіцэраў і генералам Мечыславам Смаравіньскім. Цела Багатырэвіча было знойдзена немцамі ў 1943 годзе падчас эксгумацыі на месцы расстрэлу.