Барыс Дзмітрыевіч Жы́лкін[1] (15 сакавіка 1895 — 5 сакавіка 1979) — вучоны ў галіне лесаводства, доктар сельскагаспадарчых навук (1966), прафесар (1931), Заслужаны лесавод БССР (1965).
Нарадзіўся верагодна[1] ў Гастыньскім лясніцтве (Варшаўская губерня). У 1917 годзе скончыў Петраградскі лясны інстытут. У 1921—1926 гадах працаваў ляснічым у вучэбна-доследным лясніцтве ў Лубянах (Татарстан). Адзін з заснавальнікаў (у 1921 годзе) і выкладчыкаў ляснога тэхнікума. У 1926—1930 гадах працаваў у Казанскім інстытуце сельскай гаспадаркі і лесаводства, дзе ў 1930 годзе ўзначаліў створаную кафедру лесаводства[2]. У 1930–1946 гадах Б. Д. Жылкін у Бранскім лесагаспадарчым інстытуце на пасадзе загадчыка кафедры лесаводства і дэндралогіі. З 1946 года прафесар, у 1947–1975 гадах загадчык кафедры лесаводства лесагаспадарчага факультэта Беларускага тэхналагічнага інстытута імя С. М. Кірава.
Б. Д. Жылкіну належаць навуковыя працы па біялогіі, тыпалогіі, водаахоўнай ролі лясоў, павышэнню іх прадукцыйнай здольнасці.
Сярод апублікаванага: