Балота Мох — гідралагічны заказнік рэспубліканскага значэння, створаны ў 1981 годзе, каб зберагчы ў натуральным стане тарфяны масіў Балота Мох, які рэгулюе водны рэжым прылеглай тэрыторыі і азёр Абстэрна, Важа, Набіста, Укля.[1]
Заказнік размешчаны ва ўсходняй частцы Полацкай нізіны ў складзе Дзісенскага геабатанічнага раёна Заходне-Дзвінскай акругі падзоны дубова-цемнахвойных лясоў[1]. Ён знаходзіцца на тэрыторыі Перабродскага сельсавета Мёрскага раёна.
З поўдня на поўнач заказнік перасякае р. Галчыцы, якая ўпадае (на тэрыторыі заказніка) у р. Хараброўка (Вята).[2]
У заказніку пераважаюць хваёва-кусцікава-сфагнавыя, кусцікава-сфагнавыя згуртаванні з дамешкамі бярозы, елкі, асіны і інш. Тарфяны масіў прадстаўлены верхавымі і пераходнымі відамі тарфоў і займае 86 % агульнай плошчы.
У флоры трапляецца рэдкі ахоўны від — марошка (Rubus chamaemorus) (адзінае месца ў Беларусі), якая пладаносіць. Сярод іншых рэдкіх відаў Corydalis cava, шпажнік чарапіцавы (Gladiolus imbricatus), карлікавая бяроза (Betula nana).[1]
З ягадных культур сустракаюцца журавіны (Vaccinium subgen. Oxycoccus), брусніцы (Vaccinium vitis-idaea), чарніцы (Vaccinium myrtillus), дурніцы (Vaccinium uliginosum).[1]
Фаўна прадстаўлена наступнымі відамі: дзік (Sus scrofa), еўрапейская касуля (Capreolus capreolus), лось (Alces alces), заяц-русак (Lepus europaeus), лісіца звычайная (Vulpes vulpes), воўк (Canis lupus), дзербнік (Falco columbarius), скапа (Pandion haliaetus), бусел чорны (Ciconia nigra).[1]
У 1999 годзе ва ўрочышчы Камянполле праводзіліся даследванні асаблівасці гнездавання вадаплаўных і каляводных птушак заказніка. Падчас іх былі выяўлены гнёзды такіх відаў, як чайка-клыгун (Larus argentatus), чайка шызая (Larus canus), нырэц чырвонагаловы (Aythya ferina) і чарнец чубаты (Aythya fuligula).[2]
Заказнік — аб’ект экалагічнага турызму. Побач з заказнікам знаходзяцца драўляны касцёл Святога Георгія, царква, захаваліся рэшткі старадаўніх сядзібаў.
Бліжэйшы населены пункт — в. Пераброддзе Мёрскага раёна.