wd wp Пошук: ⬜

Атамант

Атамант ці Афамант ці Атамас — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] цар Архамена ў Беотыі, або цар Фесаліі (у «Фрыксе 1» Еўрыпіда).

Сын Эола [2] і Энарэты. Ад багіні Нефелы ў яго нарадзіліся дзеці Фрыкс і Гела, ад Іно — дзеці Леарх і Мелікерт, ад Феміста — дзеці Леўкон, Эрытрый, Схеней, Птой [3].

Забіў Леарха, калі Гера наслала на Афаманта вар’яцтва за тое, што ён узяў на выхаванне Дыяніса. Выгнаны з Беотыі і пасяліўся ў зямлі, названай Афамантыя. У Беотыі паказвалі Афамантава поле [4].

Цар Архамена Андрэй выдзеліў яму вобласць Каранеі і Галіярта. Ён усынавіў сваіх траюрадных пляменнікаў Галіярта і Корана [5]. Заснаваў горад Гал у Фтыяцідзе [6].

Прапанаваў сябе ў ахвяру Зеўсу [7]. Ахейцы збіраліся закалоць яго як збавіцельную ахвяру, але Кіцісор выратаваў яго і наклікаў гнеў бога на сваіх нашчадкаў, якія жылі ў Алосе [8].

Дзеючая асоба трагедыі Эсхіла «Афамант, ці Фрыкс» (фр.1-4а Рат) і дзвюх трагедый Сафокла «Афамант» (фр.4-6 Рат), дзвюх трагедый Еўрыпіда «Фрыкс», саціраўскай драмы Ксенокла Старэйшага «Афамант», трагедый Астыдаманта Малодшага, невядомага аўтара, Энія і Акцыя «Афамант», дзвюх камедый пра Афаманта [9].

Імя Афаманта атаясамліваецца з народам афаманцаў — «варварамі», якія з часам успрынялі грэчаскую культуру.

Зноскі

1. ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.125; Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.1. С.203-204
2. ↑ Гесіёд. Пералік жанчын, фр.10, стар.26 М.-У.
3. ↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 7, 3; 9, 1-2; III 4, 2-3
4. ↑ Паўсаній. Апісанне Элады IX 24, 1
5. ↑ Паўсаній. Апісанне Элады IX 34, 7
6. ↑ Страбон. Геаграфія IX 5, 8 (стар.433)
7. ↑ Арыстафан. Аблокі 257, паводле Сафокла
8. ↑ Герадот. Гісторыя VII 197
9. ↑ Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.10

Спасылкі

	Атамант на Вікісховішчы

Тэмы гэтай старонкі (3):
Катэгорыя·Міфы Беотыі
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
Катэгорыя·Героі старажытнагрэчаскіх міфаў