Антон Васілевіч Мірановіч (польск.: Antoni Mironowicz; нар. 30 кастрычніка 1959, г. Беласток, Польшча) — беларускі гісторык у Польшчы, грамадска-культурны дзеяч. Доктар гуманітычных навук габілітаваны (1997), прафесар (1998).
Скончыў філіял Варшаўскага ўніверсітэта ў Беластоку (1982). З 1986 выкладаў у Інстытуце гісторыі Варшаўскага ўніверсітэта, потым у Інстытуце гісторыі ў Беластоку (філіял Варшаўскага ўніверсітэта). Старшыня Беларускага асветніцкага таварыства ў Польшчы (1999), першы старшыня Беларускага гістарычнага таварыства ў Польшчы (1993 — 96), намеснік старшыні Беларускага дэмакратычнага аб’яднання ў Рэспубліцы Польшча.
Даследуе гісторыю праваслаўнай царквы ў Польшчы і краінах Усходняй Еўропы, беларуска-польскія культурныя сувязі ў эпоху феадалізму, праблемы беларускай нацыянальнай меншасці ў Польшчы.
Аўтар кніг «Супрасль як культурна-рэлігійны цэнтр у XVI ст.» (1984), «Падляшскія праваслаўныя цэнтры і арганізацыі ў XVI і XVII ст.» (1991), «Праваслаўе і унія ў часы панавання Яна Казіміра» (2-е выд. 1997) і інш.