Анта́ба (ад ням.: Handhabe — ручка, рукаятка) — металічнае кольца, якое прымацоўвалася да варот сядзібаў, дзвярэй дамоў, дзверцаў шафаў, куфраў і служыла ручкай. На Беларусі шырока бытавала ў XVI—XVIII стст. Некаторыя па-мастацку аздобленыя антаба з металу, дрэва, каменю і тынку маюць выгляд галавы льва з абручом у пашчы.