У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Багамолаў. Аляксей Міхайлавіч Багамолаў (19 снежня 1919, с. Вялікае Іванаўскае, цяпер Раменскі раён, Маскоўская вобласць — 2 кастрычніка 2013, г. Горкі) — беларускі аграном і селекцыянер. Кандыдат сельскагаспадарчых навук, дацэнт. Заслужаны аграном (1960). Ганаровы грамадзянін Горацкага раёна (2010). Ганаровы прафесар БДСГА (1995).
У 1939 годзе паступіў у БСГА. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Скончыў БСГА ў 1947 годзе. З таго ж года працаваў у акадэміі навуковым супрацоўнікам, а з 1953 г. — дырэктарам Беняконскай сельскагаспадарчай вопытнай станцыі. У 1956—1965 гадах — арганізатар і першы дырэктар Гродзенскай абласной дзяржаўнай сельскагаспадарчай вопытнай станцыі. Вывеў новы сорт азімага жыта «Беняконскае», які быў раяніраваны па Беларусі, Літве, Калужскай вобласці.
З 1965 года ў БСГА загадчык кафедры селекцыі і насенняводства, з 1976 года прарэктар па навуковай рабоце, прафесар кафедры селекцыі і насенняводства (1982).
У акадэміі вёў навукова-даследчую работу па вывядзенні новых высокаўраджайных сартоў азімага жыта, яравога ячменю.
Аўтар звыш 500 надрукаваных навуковых і публіцыстычных прац па агранаміі. Аўтар кнігі-альбома «Из пепла и руин» (2004), у які ўвайшлі фотаздымкі, зробленыя ім самім трафейным фотаапаратам у гады Вялікай Айчыннай вайны.
Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 2-й ступені, Славы 3-й ступені (1945), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1966), «Знак Пашаны» (1974), медалём «За адвагу» і 16-ю іншымі дзяржаўнымі медалямі і медалямі ВДНГ СССР, трыма Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.