wd wp Пошук:
    ⬜

    Аляксандр Уладзіміравіч Захарчанка

    Аляксандр Уладзіміравіч Захарчанка (укр.: Олександр Володимирович Захарченко; 26 чэрвеня 1976, Данецк, УССР, СССР — 31 жніўня 2018, Данецк, Украіна/ДНР[3]) — кіраўнік непрызнанай Данецкай Народнай Рэспублікі. Старшыня Савета міністраў (7 жніўня 2014 па 31 жніўня 2018 года) і вярхоўны галоўнакамандуючы ўзброенымі сіламі ДНР. Генерал-маёр ДНР (2016), генерал-маёр ЛНР (2015).

    Бiяграфiя

    Раннія гады

    Нарадзіўся 26 чэрвеня 1976 г. у Данецку ў сям’і шахцёра з 35-гадовым стажам Уладзіміра Захарчанка (цяпер пражывае ў Арцёмаўску)[4]. Бацька па нацыянальнасці — украiнец, а маці — руская[4].

    Скончыў сярэднюю агульнаадукацыйную школу № 4 Данецка[4][5].

    Пасля заканчэння з адзнакай Данецкага тэхнікума прамысловай аўтаматыкі пачаў працаваць на шахце горным электрамеханікам[4][5][6][7][8]. Па прафесіі — тэхнік-электрамеханік 6-га разраду[4][5][9][8]. Вучыўся ў Данецкам юрыдычным інстытуце МУС Украіны (няскончаная вышэйшая адукацыя)[4][6][5][7][8].

    Займаўся прадпрымальніцкай дзейнасцю ў галіне вугальнай прамысловасці[4][5]. Па дадзеных стваральніка ўкраінскага інтэрнэт-выданні Insider журналіста Сяргея Шчарбіна, які спасылаецца на рэестр юрыдычных асоб, Захарчанка быў у ліку сузаснавальнікаў размешчанага ў Данецку ТАА «Дэльта-Форт» (выданне кніг, аптовая продажа харчавання.i алкаголю). Ён паказвае, што ў 2006 годзе Захарчанка займаў пасаду дырэктара ТАА «Гандлёвы дом Кантынент», які ўваходзіў у склад «Азоўскай харчовай кампаніі» ўладальнікам якой з’яўляецца А. Ляшчынскі, i які меў судовы працэс з «Дэльта -Форт»; таксама адзначаецца, што адным з заснавальнікаў фірмы з’яўляецца С. Кій, блізкі да Р. Ахметава; у той жа час прэс-служба групы «System Capital Management» паведаміла Шчарбіна, што Захарчанка ніколі не працаваў у яе структурах: «Пералічаныя кампаніі («Дэльта-Форт», «ГД Кантынент», «Азоўская харчовая кампанія», «Шчыт») ніякага дачынення да групы SCM не маюць»[10]. Таксама Шчарбіна адзначаў, што чалавек з такім жа імем, як і ў Захарчанка, з‚яўляўся кіраўніком філіяла ТАА «Комплекс Агромарс» (уладальнік Е. Сігал) у Данецку, якое называе адным «з найбуйнейшых вытворцаў курынага мяса»[10].

    ДНР

    Са снежня 2013 года ўзначальваў Данецкай аддзяленне харкаўскай грамадскай арганізацыі «Апора»[8][11][12]. У ходзе пратэстаў на паўднёвым усходзе Украіны вясной 2014 года, 16 красавіка ўзначаліў групу з 7 ўзброеных чалавек, якія занялі будынак данецкай гарадской адміністрацыі[8][11].

    У маі 2014 года быў прызначаны ваенным камендантам Данецка[8][13][14].. У ліпені 2014 года прызначаны на пасаду намесніка міністра ўнутраных спраў ДНР [7] [9]. Камандзір падраздзялення «Апора» арміі ДНР[15] да 7 ліпеня 2014 годаа[16]. Асабіста ўдзельнічаў у баях, быў паранены ў руку, камандуючы атакай на населены пункт Кажеўня (укр. Кожевня) 22 ліпеня 2014 года[6][8][17][18]. Ад 23 ліпеня мае воінскае званне генерал-маёра.

    7 жніўня 2014 года, пасля сыходу ў адстаўку з пасады старшыні Савета Міністраў Данецкай Народнай Рэспублікі Аляксандра Барадай, заняў яго пасаду[8][19]. 8 жніўня зацвердзілі на пасадзе Вярхоўным саветам ДНР: за — звыш 50 дэпутатаў, устрымаліся — 6, супраць — 1[20]. У гэты ж дзень прыняў прысягу на вернасць народу ДНР[21][22]..

    30 жніўня 2014 года на Захарчанка было здзейснены замах. Сам ён не пацярпеў, аднак кіроўца машыны, на якой ён ехаў, атрымаў раненне[8][23].

    У кастрычніку падаў дакументы ў Цэнтральную выбарчую камісію ДНР як кандыдат на пасаду кіраўніка Данецкай Народнай Рэспублікі, стаўшы першым зарэгістраваліся кандыдатам[24].

    3 лістапада, пасля выбараў у ДНР, ЦВК рэспублікі абвясціла, што Захарчанка перамог на іх: за яго аддалі галасы 765 тысяч чалавек, што склала каля 75% грамадзян, якія галасавалі[8][25][26]. МЗС РФ заявіла пра павагу волевыяўлення жыхароў Данецкага рэгіёну[27], кіраўніцтва краін Еўрасаюза, ЗША, Украiны, а таксама генеральны сакратар ААН Пан Гі Мун, назвалі мінулыя выбары нелегітымнымі і парушаючымі зняволеныя ў верасні 2014 года мінскія пагаднення[28][29][30]..

    4 лістапада ў Данецкам акадэмічным музычна-драматычным тэатры прайшла інаўгурацыя Захарчанка. Аляксандр Уладзіміравіч прыняў прысягу, паклаўшы руку на Бiблiю. Кіраўнік Цэнтрвыбаркама рэспублікі Раман Лягін ўручыў Захарчанка пасведчанне кіраўніка ДНР[31].

    12 лютага 2015 года Аляксандр Захарчанка і кіраўнік ЛНР Ігар Платніцкі падпісалі дакумент, ўзгоднены з «нармандскай чацвёркай»[32].

    17 лютага 2015 года быў паранены ў нагу падчас баёў за Дэбальцева, з-за чаго доўгі час перасоўваўся на мыліцах або з кіем[8][33].

    28 лютага 2015 года на I з’ездзе грамадскага руху «Данецкая рэспубліка» абраны яго старшынёй[34].

    У красавіку 2016 года года МГБ ДНР паведамляла, што прадухіліла замах на кіраўніка ДНР, якое рыхтавала з ужываннем выбуховага прыстасавання ў стралковым комплексе «Артэміда» ў Данецку група асоб, якая прыбыла з тэрыторыі падкантрольнай цяперашнім уладам Украіны[8][35]; ў ліпені таго ж года пад Данецкам Захарчанка трапіў пад артылерыйскі і мінамётных абстрэл, які далятаў з украінскага боку[8][36]

    10 чэрвеня 2018 года абраны старшынёй Грамадскай арганізацыі «Апора Данбаса»[37]. Па прозвішчы Захарчанка была створана дзіцячая арганізацыя «захараўцы», падобная піянерскай[4].

    Смерць

    Аляксандр Захарчанка загінуў на 43-м годзе жыцця 17:28 па мясцовым часе, 31 жніўня 2018 гада ў выніку выбуху ў кафэ «Сепар» у цэнтры Данецка, атрымаўшы чэрапна-мазгавую траўму, ня сумяшчальную з жыццём[38][39][40]. Прычынай гібелі кіраўніка самаабвешчанай Данецкай народнай рэспублікі стала выбуховае прыстасаванне, закладзенае над уваходам у кафэ[41]; разам з ім загінуў адзін з целаахоўнікаў Вячаслаў Дацэнка, яшчэ 11 чалавек пацярпелі[42](сярод іх міністр падаткаў і даходаў ДНР Аляксандр Цімафееў і кіраўнік моладзевага крыла арганізацыі «Апора Данбаса» Наталля Волкава). Пазней увечары таго ж дня з’явілася інфармацыя аб тым, што праваахоўныя органы самаабвешчанай Данецкай Народнай Рэспублікі затрымалі некалькіх падазраваных у замаху, якіх лічаць украінскімі дыверсантамі[43].

    Зноскі

    1. 1 2 Alexander Vladimirovich ZAKHARCHENKO (Александр Владимирович Захарченко) // EUR-Lex Праверана 1 мая 2020.
    2. 1 2 Alexandre Zakhartchenko, le principal chef séparatiste ukrainien, tué à Donetsk — Le Monde, 2018. Праверана 1 мая 2020.
    3. ↑ В Донецке погиб глава ДНР Александр Захарченко(нявызн.). Коммерсантъ (31 жніўня 2018). Праверана 31 жніўня 2018.
    4. 1 2 3 4 5 6 7 8 Александр Захарченко // Свободная пресса
    5. 1 2 3 4 5 Камзин Н. От шахтёра до главы республики. Кем был Александр Захарченко // Вечерняя Москва, 31.08.2018
    6. 1 2 3 [https://www.vesti.ru/doc.html?id=1875179 Бородай ушел в отставку, его место займет Захарченко
    7. 1 2 Захарченко назначен новым премьер-министром ДНР // Сегодня.ру, 07.08.2014
    8. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Андрей Гатинский, Екатерина Костина. В ДНР назвали имя нового главы республики // РБК, 31.08.2018
    9. ↑ Марина Перевозкина «Если Донбасс поднимется, места всем будет мало» // Московский комсомолец. — № 26503. — 15.04.2014
    10. 1 2 Сергій Щербина Связи ДНР: тень «хозяев Донбасса»(нявызн.). Insider (12 верасня 2014).
    11. 1 2 Донецкий горсовет захвачен людьми в масках // The Russian Times, 16.04.2014
    12. ↑ Глава «Оплота» рассказал о лоббировании кандидатуры Захарченко на пост главы «ДНР»
    13. ↑ Григорий Набережнов, Ася Сотникова, Александр Артемьев Премьер-министром ДНР стал политолог из России // РБК, 16.05.2014
    14. ↑ В псевдокабмин сепаратистов вошли люди, близкие к «регионалам» // Украинская правда, 16.05.2014
    15. ↑ Ополченцы сообщают о боях в районе КПП «Мариновка» на границе с Россией // Интерфакс/Ведомости, 24.07.2014
    16. ↑ Пресс-конференция Александра Бородая, Александра Захарченко и Бориса Литвинова — dnr today, 7 авг. 2014 г.
    17. ↑ Сводка от Стрелкова 24.07.2014 1:33 мск Архівавана 27 ліпеня 2014 года.
    18. ↑ Стрелков: Ополчение уничтожило установку «Град» на подъезде к Донецку // РИА Новости/Ведомости, 24.07.2014
    19. ↑ Премьер-министр ДНР Александр Бородай подал в отставку по собственному желанию // ИТАР-ТАСС, 07.08.2014
    20. ↑ Верховный совет ДНР утвердил Александра Захарченко новым премьером // РИА Новости, 08.08.2014
    21. ↑ Александр Захарченко принял присягу(нявызн.) (недаступная спасылка). Пресс-центр ДНР (8 жніўня 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 жніўня 2014. Праверана 30 снежня 2018.
    22. ↑ Александр Захарченко утверждён в должности премьера Донецкой Народной Республики // [lИТАР-ТАСС, 08.08.2014
    23. ↑ На премьера ДНР совершено покушение, один человек получил ранения // РИА Новости, 30.08.2014
    24. ↑ Владислав Гордеев Власти ДНР опровергли информацию об отставке Захарченко с поста премьера(руск.) . РБК (8 кастрычніка 2014). Праверана 8 кастрычніка 2014.
    25. ↑ Захарченко победил на выборах главы ДНР(руск.) . Lenta.ru (3 лістапада 2014).
    26. ↑ Захарченко лидирует на выборах главы ДНР после обработки 100 % протоколов
    27. ↑ Заявление МИД России о выборах 2 ноября в Донецкой и Луганской областях(руск.) . Министерство иностранных дел Российской Федерации (3 лістапада 2014).
    28. ↑ ЕС и Киев осудили так называемые «выборы» в ДНР и ЛНР(руск.) . Русская служба BBC (3 лістапада 2014).
    29. ↑ Порошенко назвал выборы в ДНР и ЛНР «фарсом под дулами танков»(руск.) . Интерфакс (2 лістапада 2014).
    30. ↑ Глава ООН осудил планы вооруженных повстанцев на востоке Украины провести свои собственные «выборы»(нявызн.). Центр новостей ООН (29 кастрычніка 2014). Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2014. Праверана 1 лістапада 2014.
    31. ↑ Захарченко официально вступил в должность главы ДНР(руск.) . НТВ (4 лістапада 2014).
    32. ↑ Елизавета Антонова Лидеры ДНР и ЛНР подписали мирный план по Украине(руск.) . РБК (12 лютага 2015).
    33. ↑ СМИ: глава ДНР Захарченко ранен в Дебальцево(руск.) . РИА Новости (17 лютага 2015).
    34. ↑ В Донбассе прошел первый съезд общественного движения «Донецкая республика»(руск.) , Пятый канал . Праверана 13 чэрвеня 2018.
    35. ↑ В ДНР заявили о предотвращении покушения на Захарченко // РБК, 29.04.2016
    36. ↑ Глава ДНР Захарченко попал под обстрел под Донецком // РБК, 15.07.2016
    37. ↑ А.Захарченко стал председателем ОО «Оплот Донбасса»(нявызн.) , DNR LIVE (11 чэрвеня 2018). Праверана 13 чэрвеня 2018.
    38. ↑
    39. ↑ Стали известны обстоятельства гибели Захарченко // Лента.ру, 31.08.2018
    40. ↑ Глава ДНР Александр Захарченко погиб в результате теракта(руск.) , РИА Новости (20180831T1821+0300Z). Праверана 31 жніўня 2018.
    41. ↑ Бомбу заложили в ночь перед покушением на Захарченко // Интерфакс, 01.09.2018 года
    42. ↑ При покушении на Захарченко в Донецке пострадали 11 человек// Интерфакс, 31.08.2018
    43. ↑ Подозреваемые в покушении на Захарченко диверсанты задержаны // Интерфакс, 31.08.2018

    Спасылкі

    q: Аляксандр Уладзіміравіч Захарчанка ў Вікіцытатніку
    commons: Аляксандр Уладзіміравіч Захарчанка на Вікісховішчы
    Тэмы гэтай старонкі (16):
    Катэгорыя·Нарадзіліся ў Данецку
    Катэгорыя·Нарадзіліся 26 чэрвеня
    Катэгорыя·Пахаваныя ва Украіне
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «І. Іпб. Прозвішча»
    Катэгорыя·Памерлі 31 жніўня
    Катэгорыя·Асобы
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Старонкі з няправільным сінтаксісам спасылак на крыніцы
    Катэгорыя·Данецкая Народная Рэспубліка
    Катэгорыя·Памерлі ў Данецку
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы са спасылкамі на элементы Вікідадзеных без подпісу
    Катэгорыя·Удзельнікі вайны на ўсходзе Украіны
    Катэгорыя·Палітыкі паводле алфавіта
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «І. Прозвішча»
    Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1976 годзе
    Катэгорыя·Памерлі ў 2018 годзе