У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Гардон.
Аляксандр Гарыевіч Гардон (руск.: Александр Гарриевич Гордон; нар. 20 лютага 1964 года, Обнінск, Калужская вобласць, РСФСР, СССР) — расійскі радыё- і тэлевядучы, журналіст, акцёр, рэжысёр, кіраўнік Майстэрні журфака Маскоўскага інстытута тэлебачання і радыёвяшчання «Астанкіна» (МІТРА), педагог Кінашколы ім. Макгафіна. Пяціразовы лаўрэат прэміі «ТЭФІ» (2007, двойчы ў 2008, 2010, 2011).
Нарадзіўся 20 лютага 1964 года ў горадзе Обнінску Калужскай вобласці, да трох гадоў жыў у мястэчку Белавусава Калужскай вобласці, затым пераехаў з бацькамі ў Маскву, у раён Чартанава.
Бацька — паэт, пісьменнік і мастак Гары Гардон, родам з Адэсы. Маці — Антаніна Стрыга.
У 1987 годзе скончыў акцёрскае аддзяленне Тэатральнага вучылішча імя Б. В. Шчукіна[1].
Пасля заканчэння вучылішча год працаваў у Тэатры-студыі ім. Рубэна Сіманава. Таксама выкладаў акцёрскае майстэрства ў дзіцячым гуртку. У 1989 з жонкай і дачкой эміграваў у ЗША, дзе змяніў некалькі прац, а праз два гады ўжо стаў самым папулярным тэлевядучым на першым рускамоўным тэлебачанні ў ЗША. З 1990 — рэжысёр, дыктар у тэлекампаніі RTN. З 1992 старэйшы карэспандэнт на канале WMNB. У 1993 стварыў кампанію «Wostok Entertainment».
З 1994 па красавік 1997 — аўтар і вядучы публіцыстычнай праграмы «Нью-Ёрк, Нью-Ёрк», якая выходзіла на расійскім тэлеканале «ТБ-6».
У 1997 годзе вярнуўся ў Расію. Пры гэтым застаецца грамадзянінам ЗША (пацвердзіў гэта ў тэлепраграмах «Познер» ад 28 верасня 2009 года і «Пражэктарперысхілтан» ад 16 кастрычніка 2010 года).
Быў тройчы жанаты. Першая жонка — Марыя Берднікава — скончыла Літаратурны інстытут і працуе ў ЗША на расійскім тэлебачанні RTN. У іх нарадзілася дачка Ганна (1988 г. н.). У снежні 2011 года ажаніўся з 18-гадовай студэнткай Маскоўскага інстытута тэлебачання і радыёвяшчання «Астанкіна» — Нінай. Шлюб доўга трымаўся ў сакрэце, толькі ў канцы сакавіка 2012 года Аляксандр упершыню з’явіўся на публіцы разам з маладой жонкай.
У 1997 годзе зняў у рамках праекта «Збор памылак» фільм «Амерыканцы не былі на Месяцы». Аўтарскае расследаванне на тэму палёту і высадкі астранаўтаў NASA на Месяц.
У 2002 годзе зняў мастацкі фільм «Пастух сваіх кароў» па сцэнарыі свайго бацькі — Гары Гардона.
Карціна атрымала прыз журы IX Расійскага кінафестывалю «Літаратура і кіно» у намінацыі «Найлепшы рэжысёрскі дэбют».
У сакавіку 2004 года на сцэне «Школы сучаснай п’есы» адбылася прэм’ера спектакля «Апантаныя» (па рамане Дастаеўскага «Бесы») у пастаноўцы Аляксандра Гардона.
У жніўні—верасні 2007 года зняў матэрыял для новага фільма, ізноў па аповесці бацькі — «Агні прытону». Дзеянне адбываецца ў 1958-м годзе ў Адэсе. Прэм’ера фільма адбылася ў лістападзе 2011 года.
Зняўся ў фільмах «Generation П» Віктара Гінзбурга і «Начныя наведвальнікі» Ігара Маслянніка.
У дачыненні да Гардона адбыліся 3 судовыя працэсы[5]. 4 ліпеня 2003 года Чаромушкінскі межмуніцыпальны суд Масквы задаволіў пазоў Рыгора Яўлінскага да Аляксандра Гардона і тэлеканала М1 пра абарону гонару, годнасці і дзелавой рэпутацыі[6][7]. Суд абавязаў А. Гардона выступіць у эфіры тэлеканала М1 з аспрэчаннем распаўсюджаных ім звестак (для чаго канал абавязаны даць А. Гардону эфірны час), а таксама суд абавязаў А. Гардона выплаціць 15 тысяч рублёў у якасці кампенсацыі маральнай шкоды. Суд прызнаў, у прыватнасці, не адпаведнымі рэчаіснасці сцвярджэнні А. Гардона пра тое, што Савецкага Саюза не існуе ў тым ліку і з-за дзейнасці Р. Яўлінскага, пра тое, што выбарчая кампанія кандыдата ў прэзідэнты Расіі Р. Яўлінскага фінансавалася са ЗША і пра тое, што Р. Яўлінскі — «хабарнік».