У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Залескі.
Адам Іосіфавіч Залескі (нар. 4 красавіка 1912, в. Кімейка, Сенненскага раёна, Віцебскай вобласці — 4 жніўня 2002) — беларускі гісторык, этнограф. Доктар гістарычных навук (1963), прафесар (1964). Акадэмік рэгіянальнай (г. Масква) грамадскай арганізацыі «Славянская акадэмія навук, адукацыі, мастацтваў і культуры»[2] (2000). Старшы лейтэнант.
У 1930—1931 гадах вучыўся ў Мінску на педагагічных курсах. У 1931—1937 гадах працаваў настаўнікам у Лагойскім, Дзяржынскім і Хойніцкім раёнах, завочна вучыўся ў Мінскім педтэхнікуме. У 1937 годзе скончыў гістарычна-геаграфічнае аддзяленне Мінскага настаўніцкага інстытута.
У 1937—1940 гадах — намеснік дырэктара Мінскага педагагічнага вучылішча.
Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1944 годзе — начальнік хімічнай службы 203-га армейскага запаснога стралковага палка. За паспяхова арганізаваную пастаўку дымавых заслонаў у перыяд абароны арміі старшы лейтэнант Адам Залескі быў узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі.
У 1945—1953 гадах — выкладчык, дэкан Курскага педінстытута.
3 1953 года — загадчык сектара этнаграфіі Інстытута гісторыі, у 1957—1968 гадах — намеснік дырэктара Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору АН БССР.У 1963 годзе абараніў доктарскую дысертацыю «Савецкі патрыятызм сялянства ва ўмовах нямецка-фашысцкай акупацыі Беларусі (1941—1944)».
У 1970—1981 гадах — загадчык сектара збору і публікацыі дакументаў і гістарычных мемуараў у Інстытуце гісторыі АН БССР.
Дзесяць гадоў працаваў старшынёй Мінскай абласной арганізацыі «Веды». 3 1994 года -старшыня Беларускага рэспубліканскага аб’яднання «Гістарычныя веды».
Аўтар прац па гісторыі Вялікай Айчыннай вайны, нацыянальных адносін. Намеснік галоўнага рэдактара і адзін з аўтараў 4-га тома 5-томнага выдання «Гісторыя Беларускай ССР» (1975), рэдактар і адзін з аўтараў выдання «Нарысы ваеннай гісторыі Беларусі» (1995). Сааўтар 6-томнага выдання «Гісторыя Вялікай Айчыннай вайны Савецкага Саюза» і 12-томнага «Гісторыя Другой сусветнай вайны». Аўтар манаграфій «Быт беларускіх сялян у партызанскім краі» (1960), «В партизанских краях и зонах» (1962), «В тылу врага» (1969).
Апублікаваў 8 манаграфій, 8 брашур, каля 300 навуковых прац, напісаных ў асноўным на рускай мове[3], у тым ліку: