Яўген Аркадзевіч Про́дан[1] (10 лютага 1932 — 2 студзеня 1993) — вучоны ў галіне неарганічнай хіміі, доктар хімічных навук (1974), прафесар (1985), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1986)
Нарадзіўся ў горадзе Таронта (Канада). У 1955 годзе скончыў Чарнавіцкі дзяржаўны ўніверсітэт. З 1958 года працаваў у Беларускім дзяржаўным універсітэце, займаў пасады малодшага навуковага супрацоўніка, асістэнта, старшага навуковага супрацоўніка. З 1965 года ў Інстытуце агульнай і неарганічнай хіміі Акадэміі навук БССР на пасадзе старшага навуковага супрацоўніка, з 1976 года — загадчык лабараторыі.
Навуковыя працы ў галіне неарганічнай і фізічнай хіміі, тапахіміі і хіміі поліфосфарных злучэнняў. Распрацаваў тэарэтычныя асновы неарганічнага сінтэзу новых поліфосфарных злучэнняў. Прапанаваў кінетычную мадэль ізатропнага і анізатропнага распаўсюджвання фронту рэакцый у крышталях, абгрунтаваў магчымасць хімічнага пераўтварэння монакрышталёў паводле механізма аўтавагальных рэакцый.
Аўтар больш за 350 навуковых прац, у тым ліку 5 манаграфій, 25 вынаходстваў[2].
Сярод апублікаванага: