Я́наш Фе́рэнчык (венг.: János Ferencsik; 18 студзеня 1907, Будапешт — 12 чэрвеня 1984, Будапешт) — венгерскі дырыжор. Лаўрэат Прэміі імя Л. Кошута 1951, 1961.
Як дырыжору уласцівы тонкае пачуццё розных стыляў, дакладнасць перадачы дэталей аўтарскага тэксту. Адзін з першых выканаўцаў твораў сучасных венгерскіх кампазітараў.
Ферэнчык атрымаў адукацыю ў будапешцкай Музычнай акадэміі Ферэнца Ліста, дзе, у прыватнасці, вывучаў кампазіцыю пад кіраўніцтвам Ласла Лайты. Кар’еру дырыжора пачаў у 1927 годзе як асістэнт у Будапешцкай дзяржаўнай оперы. Працаваў з такімі выдатнымі дырыжорамі, як Бруна Вальтэр і Вільгельм Фуртвенглер, у пачатку 1930-х гг. быў асістэнтам Артура Тасканіні пры працы на Байрайцкім фестывалі, што аказала ўплыў на творчы стыль самога Ферэнчыка.
Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны Ферэнчык у 1945—1952 гг. узначальваў Сімфанічны аркестр Венгерскага радыё, адначасова ў 1948—1950 гадах быў галоўным запрошаным дырыжорам Венскай дзяржаўнай оперы. Затым у 1957—1974 гг. Ферэнчык кіраваў Будапешцкай дзяржаўнай операй, з 1952 г. і да канца жыцця ўзначальваў Венгерскі дзяржаўны сімфанічны аркестр, а ў 1960—1967 гадах быў і кіраўніком Будапешцкага філарманічнага аркестра. У 1948 і 1950 дырыжыраваў спектаклямі ў Венскай дзяржаўнай оперы, у 1957 г. упершыню выступіў у Вялікабрытаніі, у 1962 г. у ЗША. Заслужаны (1952), затым Народны (1954) артыст Венгерскай Народнай Рэспублікі.