Этыленгліколь
Этыленгліко́ль (1,2-этандыол) — двухатамны спірт, найпрасцейшы прадстаўнік гліколяў, HOCH2CH2OH. Упершыню атрыманы французскім хімікам Ш. Вюнцам у 1856 годзе.
Бясколерная гіграскапічная гаручая вадкасць без паху, салодкая на смак. Малярная маса 62,068 г/моль. Тэмпература плаўлення −12,3 °C, тэмпература кіпення 197,6 °C. Шчыльнасць 1,113 г/см³ (пры тэмпературы 20 °C). Добра раствараецца ў вадзе, спіртах, кетонах, умерана — бензоле, талуоле, дыэтылавым эфіры. У этыленгліколі дрэнна раствараюцца раслінныя і жывёльныя тлушчы, не раствараюцца парафін, полівінілхларыд, каўчук[1] і інш.
У прамысловасці этыленгліколь атрымліваюць гідратацыяй этыленаксіду, шчолачным гідролізам 1,2-дыхлорэтану.
Выкарыстанне
Этыленгліколь выкарыстоўваецца ў вытворчасці поліэфірных валокнаў, пластмас, выбуховых рэчываў, растваральнікаў, мыйных сродкаў, антыфрызаў, у тэкстыльнай і парфумернай прамысловасці і інш.
Зноскі
- ↑ Артыкул на сайце ХиМиК.ру (руск.)
Літаратура
- Этыленгліколь // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1), ISBN 985-11-0035-8. — С. 184.
- Хімічны слоўнік навучэнца: Дапам. для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макаррэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 284. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.
Спасылкі
-
Артыкул на сайце ХиМиК.ру (руск.)
-
Этиленгликоль (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
-
Этиленгликоль // Энцыклапедыя Кругасвет (руск.)
-
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Этыленгліколь
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без нумароў старонак
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з вікі-разметкай у малюнку карткі
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з назвай артыкула
Катэгорыя·Двухатамныя спірты
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без аўтара