У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Заля.
Эміль Заля (фр.: Émile Zola [emil zɔˈla]; 2 красавіка 1840, Парыж — 29 верасня 1902, Парыж) — французскі празаік .
Адзін з самых значных прадстаўнікоў рэалізму другой паловы XIX стагоддзя — правадыр і тэарэтык так званага натуралістычнага руху, Заля стаяў у цэнтры літаратурнага жыцця Францыі апошняга трыццацігоддзя XIX стагоддзя і быў звязаны з найбуйнейшымі пісьменнікамі гэтага часу («Абеды пяці» (1874) — з удзелам Гюстава Флабера, Івана Сяргеевіча Тургенева, Альфонса Дадэ і Эдмона Ганкура, «Меданскія вечары» (1880) — знакаміты зборнік, які ўключаў творы самога Заля, Жорыса Карла Гюісманса, Гі дэ Мапасана і шэрагу другарадных натуралістаў, як Анры Сеар, Леон Энік і Поль Алексіс).