wd wp Пошук: ⬜

Эжэн Гільвік

Эжэн Гільвік (фр.: Eugène Guillevic; 5 жніўня 1907, Карнак, Марбіян, Брэтань — 19 сакавіка 1997, Парыж) — французскі паэт.

Друкаваўся з 1939 года, дэбютаваў вершамі ў памяць загінулых рэспубліканцаў Іспаніі. Член Французскай кампартыі (з 1942, адышоў ад партыйнай дзейнасці ў 1980 годзе). Удзельнічаў у руху Супраціву і падпольны друк часоў вайны. У 1945—1947 гг. працаваў у апараце міністраў-камуністаў у часовым ўрадзе Францыі. У 1951 годзе выходзяць зборнікі «Прага жыцця», «Смак свету». Перакладаў з рускай і ўкраінскай (вершы Тараса Шаўчэнкі выходзілі ў яго перакладзе асобным выданнем). Лаўрэат буйных літаратурных прэмій: Вялікі Залаты арол (1973), прэміі Французскай Акадэміі (1976) і інш. Прэзідэнт Акадэміі Малармэ.

На беларускую мову творчасць Гільвіка перакладаў Язэп Семяжон [5].

Творы

«З зямлі і вады» (1942)
«Заломы» (1947),
«Выканаўчы ліст» (1947)
«Дасягаць» (1949)
«Смак свету» (1951)
«Зямля для шчасця» (1952)
«Карнак» (1961)
«Сфера» (1963)
«Разам» (1966)
«Засечкі» (1971)
«Пратока. Паэмы.» (1979)
«Іншыя» (1980).
«Пракладка трасы» (1987).

Зноскі

1 2 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118719386 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 4 мая 2014.
1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
↑ Гильвик Эжен // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
↑ https://maitron.fr/spip.php?article88874
↑ Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.

Літаратура

Daix P., Guillevic, P., 1954;
Lacôte R., Guillevic, «Les Lettres françaises», 1961, 9-15 févr., № 862.

Спасылкі

Гільвік, паэт, у вершах якога шапталіся вятры Брэтані