Шчу́чынскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Шчучынскага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок (да 2010 г. вёска) Тур’я.
Утвораны 12 кастрычніка 1940 года ў складзе Шчучынскага раёна Баранавіцкай вобласці БССР. Цэнтр — гарадскі пасёлак (з 31 жніўня 1962 г. горад) Шчучын. З 20 верасня 1944 года ў складзе Гродзенскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Вярбілкаўскага сельсавета[1]. 23 ліпеня 1965 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Вялікабаярскага сельсавета (13 населеных пунктаў: Валока, Вялікія Баяры, Готараўшчына, Зайкаўшчына, Ішчална, Казарэзы, Кемяны, Корасць, Малыя Баяры, Навасады, Станіславова, Юцеўцы і Ялашаўцы), цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Плянты[2]. У 1966 годзе тэрыторыя былога Вялікабаярскага сельсавета (вёскі Валока, Вялікія Баяры, Готараўшчына, Зайкаўшчына, Ішчална, Казарэзы, Кемяны, Корасць, Малыя Баяры, Навасады, Станіславова, Юцеўцы і Ялашаўцы) перададзена ў склад Мажэйкаўскага сельсавета, вёска Рэзы-Галаўнічы — у склад Ражанкаўскага сельсавета[3]. У 1976 годзе ў склад сельсавета з Каменскага сельсавета перададзены 13 населеных пунктаў: Агароднікі, Барташы, Будраўцы, Дубраўляны, Ельня, Жадзейкі, Жылічы, Зарэчча, Мілеўцы, Поплава, Скоржыкі, Шніпкі, Юшкі[4]. 25 верасня 2002 года ў склад Лядскага сельсавета перададзена вёска Тапілішкі[5]. 10 снежня 2002 года цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Тур’я. 28 мая 2013 года вёска Першамайская ўключана ў межы горада Шчучын[6].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 2098 чалавек[7], з іх 66,3 % — палякі, 28,1 % — беларусы, 4,4 % — рускія[8].