Чарэ́йскі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Чашніцкага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Цэнтр — вёска Чарэя.
Утвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Чарэйскага раёна Барысаўскай акругі БССР. З 9 чэрвеня 1927 года ў складзе Аршанскай акругі. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ў Чарэйскім раёне БССР. У 1931 годзе цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Болюта. З 8 ліпеня 1931 года ў складзе Чашніцкага раёна БССР, з 21 чэрвеня 1935 года — Лепельскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Віцебскай вобласці. У 1939 годзе цэнтр сельсавета вернуты ў вёску Чарэя. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Стражэвіцкага сельсавета[1]. 10 мая 1958 года ў склад Лукомльскага сельсавета пералічаны 6 населеных пунктаў (Багатыр, Вал, Дудары, Новыя Лаўкі, Старыя Лаўкі і Стражэвічы), у склад сельсавета са Старасельскага сельсавета перададзены 3 населеныя пункты (Бельнякі, Замачак і Сабалі)[2]. З 25 снежня 1962 года ў складзе Бешанковіцкага раёна, з 6 студзеня 1965 года ў складзе адноўленага Чашніцкага раёна. 7 чэрвеня 1966 года ў склад Слідчанскага сельсавета перададзены 5 населеных пунктаў (Бельнякі, Будзілава, Замачак, Мар’іна і Сабалі)[3]. 8 красавіка 2004 года скасаваны, тэрыторыя далучана да Лукомльскага сельсавета[4].
На момант скасавання ў склад сельсавета ўваходзілі 7 населеных пунктаў: вёскі Белая Царква, Болюта, Бярозкі, Гара, Канстанцінава, Навазёмава і Чарэя.