Цяля́кава[1] (трансліт.: Cialiakava, руск.: Теляково) — вёска ва Уздзенскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Дзешчанскага сельсавета. Размешчана ў 15 км да паўночнага ўсходу ад г. Узда, 50 км ад Мінска, 37 км ад чыгуначнай ст. Негарэлае на лініі Мінск—Баранавічы, аўтадарогай злучана з Уздой.
Да 30 кастрычніка 2009 года вёска ўваходзіла ў склад Цялякаўскага сельсавета[2]. З 2009 па 2013 год у складзе Уздзенскага сельсавета[3].
Раней лічылася, што паселішча ўпершыню згадваецца ў пісьмовых крыніцах з 1582 г. Але навуковы супрацоўнік Нацыянальнага гістарычнага архіва Рэспублікі Беларусь Вадзім Урублеўскі знайшоў у архіве пацверджэнне на валоданне Цялякавам шляхціча Юрыя Салагуба, датаванае 27 мая 1500 г. Уваходзіла ў склад Мінскага павета ВКЛ. З 1793 г. у складзе Расійскай імперыі, сяло Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. Уласнаць Радзівілаў, з 1857 г. Гарцінгаў. У 1812 г. праз сяло праходзілі войскі французскага корпуса Даву. У 1876 г. працавала карчма. На 1866 г. у сяле 24 двары, 284 жыхары, царква. У пачатку XX ст. 64 двары, 497 жыхароў. Побач з сялом быў маёнтак Цялякава, 1 гаспадарка, 81 жыхар. Пасля рэвалюцыі адкрыта пачатковая савецкая школа. З 1924 г. цэнтр сельсавета. У пачатку 1930-х гадоў працавалі калгас “Прагрэс”, стальмашня, шорная майстэрня, кузня і маслазавод. У гады нямецкай акупацыі Беларусі 1941-1944 гг. уваходзіла ў склад Слуцкай акругі Генеральнай акругі “Беларусь”. Была створана воласць з цэнтрам у Цялякаве. Перыядычна ў вёсцы знаходзіліся паліцэйскія і вайсковыя часткі. Супраць нямецкіх акупантаў дзейнічала падпольна патрыятычная група пад кіраўніцтвам Шымановіча Макара Данілавіча.
У 2000—101 гаспадарка, 253 жыхара. У 2007—92 гаспадарак, 182 жыхара. Дзейнічаюць Дом культуры, лясніцтва, бібліятэка, крама.
На тэрыторыі вёскі знаходзяцца: брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан, загінулых у Вялікую Айчынную вайну.