Франсішку да Кошта Гоміш (парт.: Francisco da Costa Gomes, МФА (парт.) : [fɾɐ̃ˈsiʃku dɐ ˈkɔʃtɐ ˈɡomɨʃ]; 30 чэрвеня 1914, Шавіш, Партугалія — 31 ліпеня 2001, Лісабон, Партугалія) — партугальскі палітычны і ваенны дзеяч, Прэзідэнт Партугальскай рэспублікі ў 1974—1976 гадах, Старшыня Рэвалюцыйнага савета Партугаліі і начальнік Генеральнага штаба партугальскай арміі ў перыяд пераходу да канстытуцыйнага праўлення пасля Рэвалюцыі гваздзікоў 1974 года, маршал Партугаліі (1981).
Выхадзец са сціплай сям’і, ён пачаў ваенную кар’еру ў кавалерыі, адначасова скончыў матэматычны факультэт Універсітэта Порту, служыў у партугальскіх калоніях, быў адным з вядучых удзельнікаў працэсу інтэграцыі Партугаліі ў НАТА. Падзенне ваеннага міністра Жуліу Батэлью Моніша ў 1961 годзе прывяло да зрушэння Кошты Гоміша з высокага паста ў ваенным міністэрстве. На працягу 1960-х гадоў ён кіраваў антыпартызанскімі аперацыямі партугальскіх войскаў па чарзе ў Мазамбіку і Анголе, а ў 1972 годзе ўзначаліў Генеральны штаб арміі.
Пасля Рэвалюцыі гваздзікоў генерал Кошта Гоміш, незадоўга да гэтага зноў трапляе ў няміласць, стаў членам Савета нацыянальнага выратавання і намеснікам яго старшыні — прэзідэнта Рэспублікі генерала Антоніа ды Спінолы, а ўжо пасля вераснёўскага крызісу 1974 сам быў прызначаны прэзідэнтам Партугаліі. Яму ўдавалася лавіраваць паміж супрацьстаялымі палітычнымі і вайсковымі групоўкамі і ў самы напружаны перыяд рэвалюцыйнага працэсу захоўваць агульны курс на аднаўленне ў краіне канстытуцыйнага праўлення.
Перадаўшы ўладу абранаму прэзідэнту, Францішак да Кошта Гоміш адышоў ад актыўнай палітыкі, але працягнуў грамадскую дзейнасць, стаўшы адным з лідараў руху за мір. У 1981 годзе ён стаў апошнім, хто ў партугальскай арміі атрымаў званне маршала. Калі ў 2001 годзе Кошта Гоміш сканаў, вядучыя палітыкі Партугаліі адзначалі, што ён стаў ключавой фігурай у працэсе пераходу краіны ад дыктатуры да дэмакратыі.
Папярэднік: Антоніу Себашцьян Рыбейру ды Спінола |
Прэзідэнт Партугальскай рэспублікі![]() 30 верасня 1974 — 14 ліпеня 1976 |
Пераемнік: Антоніу Рамалью Эаніш |