Фелічэ Казараці (іт. Felice Casorati, 4 снежня 1883, Навара — 1 сакавіка 1963, Турын) — італьянскі мастак.
Ф. Казараці нарадзіўся ў сям’і афіцэра. У дзяцінстве і юнацтве Казараці часта пераязджалі з месца на месца, жылі ў Мілане, на Сардзініі, у Падуі. Будучы мастак першапачаткова вучыўся на піяніста, затым скончыў факультэт права ў Падуанскім універсітэце. Паралельна ён браў урокі жывапісу - перш у Павіі, а з 1908 года - у Неапалі. У 1907 і 1909 гадах прайшлі выставы яго карцін у Венецыі. У гады Першай сусветнай вайны быў прызваны ў войска. У 1923 годзе Казараці быў арыштаваны за ўдзел у антыфашысцкім руху.
У творчасці мастака першапачаткова моцны ўплыў сімвалізму і стылю мадэрн (асабліва Густава Клімта). У пачатку 1920-х гадоў Казараці прымае метафізічны рэалізм Джорджа дэ Кірыка і выкарыстоўвае яго прынцыпы прасторавай пабудовы на палатне. Пазней у 1920-я гады вывучаў мастацтва Адраджэння (асабліва працы П’ера дэла Франчэска). Пісаў нацюрморты, жанравыя і рэлігійныя палотны, жаночыя партрэты і карціны ню; працаваў таксама як тэатральны мастак.