.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Феліцыян Піліп Валадковіч (1697—1778) — царкоўны дзеяч Рэчы Паспалітай. Уніяцкі епіскап холмскі і белзскі (з 1730), епіскап уладзімірскі і берасцейскі (з 1756), мітрапаліт кіеўскі, галіцкі і ўсяе Русі (з 1762).
Прадстаўнік шляхецкага роду Валадковічаў герба «Радван» зменены. Быў сынам менскага стольніка Дамініка Алаіза і Тэрэзы з Янішэўскіх[1].
Займаў шэраг царкоўных пасадаў, з 1753 быў каад’ютарам мітрапаліта кіеўскага Фларыян Грабніцкага, потым зрабіўся мітрапалітам.
Кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі спрабаваў звінаваціць Феліцыяна Піліпа Валадковіча ў злоўжываннях, аднак Ватыкан абвясціў невінаватасць уладыкі (1770). Нягледзячы на гэта, цкаванне мітрапаліта з боку ўладаў Рэчы Паспалітай працягвалася да канца яго жыцця.
Стрыечны дзед Тадэвуша Рэйтана, пасла ад Новагародскага ваяводства ВКЛ на сойм 1773-75 гг.