Т-54 (Аб’ект 137) — савецкі сярэдні танк[2]. Прыняты на ўзбраенне Савецкай Арміі УС СССР у 1946 годзе, серыйна выпускаўся з 1947 года, пастаянна мадэрнізуючыся. З 1958 года выпускалася яго мадыфікацыя пад назвай Т-55, прыстасаваная да баявых дзеянняў ва ўмовах прымянення ядзернай зброі. У 1961—1967 гадах ён у асноўным быў зменены ў вытворчасці і ТВ УС СССР танкам Т-62, створаным на яго базе, але на ОЗТМ выпуск Т-55 працягваўся аж да 1979 года. Таксама ў шэрагу краін выпускаўся сам Т-54, або яго мадэрнізаваныя, або прыстасаваныя да мясцовых умоў варыянты.
Т-54 экспартаваўся і стаіць на ўзбраенні ва ўзброеных сілах многіх дзяржаў свету, выкарыстоўваўся ў большасці лакальных канфліктаў пасля Другой сусветнай вайны. Танк стаў вядомы сваёй высокай надзейнасцю і прастатой, якія высока аценьваліся многімі экспертамі. На працягу ўсёй Афганскай вайны асноўным танкам у танкавых падраздзяленнях абмежаванага кантынгенту савецкіх войскаў у Афганістане (АКСВА) былі Т-55 і Т-62. Нягледзячы на наяўнасць у дастатковай колькасці больш сучасных і магутных танкаў у УС СССР на той час і пастаянную мадэрнізацыю лёгкай бронетэхнікі, у матастралковыя і паветрана-дэсантныя падраздзяленні АКСВА яны не накіроўваліся, танкавы парк АКСВА заставаўся без зменаў усе 9 гадоў вайны, што было абумоўлена адсутнасцю сучасных танкаў у частках СА УС СССР на паўднёвых межах СССР і абмежаваным лікам процітанкавых сродкаў у афганскіх маджахедаў.[3]