У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Тынг. Тынг (сканд. ting, ісл.: þing, ням.: Tag — Таг) — старажытнаскандынаўскі і германскі ўрадавы сход, які складаецца са свабодных мужчын краіны ці вобласці. Тынгі, як правіла, мелі не толькі заканадаўчыя паўнамоцтвы, але і права выбіраць правадыроў ці каралёў. Пад скандынаўскім уплывам, тынгі з’явіліся ў паўночнай Англіі і на востраве Мэн. У славянскіх краінах аналагам тынга з’яўляецца веча.
Шматлікія з парламентаў і мясцовых заканадаўчых сходаў Скандынавіі да гэтага часу маюць у сваёй назве слова «тынг», як напрыклад дацкі Фолькетынг і нарвежскі Стортынг. Ісландскі Альтынг лічыцца найстарэйшым у свеце актыўным парламентам.
Тэмы гэтай старонкі (4):