Тумба (італ.: tumba, грэч.: tymbos — земляное ўзвышэнне над магілай) — мэблевы выраб з корпусам, які мае ў плане прамавугольную, круглую, паўкруглую, авальную форму або форму шматвугольніка, з высоўнымі скрынямі або без іх, фасады якога поўнасцю або часткова зачыненыя асабовымі сценкамі гэтых скрынь і глухімі, зашклёнымі ці цалкам шклянымі дзвярыма, а таксама з корпусам з адкрытымі паліцамі, якія не маюць дзвярэй, прызначаны для захоўвання i (або) дэманстрацыі розных рэчаў і прадметаў, вышыня якога не перавышае ўзроўню сярэдзіны грудзей чалавека сярэдняга росту[1].
Разнавіднасцямі тумбы з’яўляюцца: