Сікі́м[2] (англ.: Sikkim) — штат на паўночным усходзе Індыі ў перадгор’ях Гімалаяў, мяжуе з КНР, Бутанам і Непалам, а таксама са штатам Заходняя Бенгалія. Займае 27-е месца сярод штатаў па плошчы (7 096 км²) і 28-е па насельніцтву (0,5 млн чалавек, 2001). Адміністрацыйны цэнтр — Гангток.
Большая частка тэрыторыі пакрытая пагоркамі і гарамі (масіў Канчэнджанга дасягае вышыні 8586 м) і непрыдатная для сельскай гаспадаркі, частка схілаў выкарыстоўваецца для тэрасавага земляробства. Каля адной трэці плошчы штата пакрыта лясамі. Сікім — адзін з нямногіх штатаў Індыі, дзе рэгулярна ідуць дажджы.
Эканоміка штата пераважна аграрная, заснаваная на традыцыйных метадах земляробства. Па прычыне горнага рэльефу і неразвітой інфраструктуры ў штаце няма буйной прамысловасці. Вядзецца здабыча карысных выкапняў. Хутка развіваюцца турызм і іншыя галіны сферы паслуг (у т.л. азартныя гульні).
Большасць жыхароў Сікіма — пахары, нашчадкі непальцаў, якія перасяліліся сюды ў 18-19 стст., яны гавораць на непальскай мове індаеўрапейскай моўнай сям’і. Карэннае насельніцтва Сікіма — бхотыя, што перасяліліся сюды з Тыбета ў 14 ст., і лепча, якія жылі на гэтай тэрыторыі з дагістарычных часоў, — гавораць на мовах сіна-тыбецкай сям’і.
60 % насельніцтва вызнае індуізм, 30 % — будызм, 7 % — хрысціянства.