wd wp Пошук: ⬜

Сяргей Кужугетавіч Шайгу

Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі

Магчымы машынны пераклад, ужыванне ненарматыўнага правапісу або лексікону. Для праверкі ёсць адмысловыя праграмы.

.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}

Сяргей Кужугетавіч Шайгу (руск.: Сергей Кужугетович Шойгу; тув.: Сергей Күжүгет оглу Шойгу; нар. 21 мая 1955, Чадан, Тувінская АВ, РСФСР, СССР) — расійскі ваенны і дзяржаўны дзеяч. Міністр абароны Расійскай Федэрацыі з 6 лістапада 2012 года. Генерал арміі (2003). Герой Расійскай Федэрацыі (1999).

Старшыня дзяржаўнага савета РСФСР і Расіі па справах грамадзянскай абароны, надзвычайнага становішча і ліквідацыі вынікаў стыхійных бедстваў (1991—1994), міністр па надзвычайных сітуацыях (1991—2012), губернатар Маскоўскай вобласці (2012).

Кіраўнік міжабласной партыі «Адзінства» (1999—2001), адзін са старшыняў партыі «Адзіная Расія» (2001—2002, разам з Ю. М. Лужковым і М. Ш. Шайміевым. Кіраўнік Рускага геаграфічнага таварыства (з 2009).

Паходжанне

Сяргей Шайгу нарадзіўся 21 мая 1955 года ў невялікім мястэчку Чадан (Тува) у сям’і савецкага рэдактара раённай газеты Кужугета Серэевіча Шайгу і Аляксандры Якаўлеўны Шайгу (раней Кудраўцава)[2].

Вучоба

Сяргей Шайгу з 1972 па 1977 год вучыўся ў горадзе Краснаярск у Інстытуце і атрымаў пасведчанне будаўніка[3].

У 1996 годзе стаў кандыдатам гаспадарчых навук[3][4].

Службовы рост

Пасля заканчэння вучобы пачаў працаваць на наступных пасадах:

1977—1978 гг. — майстар трэста «Промхімбуд», г. Краснаярск.
1978—1979 гг. — майстар, начальнік вучастка трэста «Тувінсбуд», г. Кызыл.
1979—1984 гг. — старшы прараб, галоўны інжынер, начальнік будаўнічага ўпраўлення СУ-36 трэста «Ачынскалюмінійбуд», г. Ачынск.
1984—1985 гг. — намеснік галавы трэста «Саяналюмінійбуд», г. Саянагорск.
1985—1986 гг. — галава трэста «Саянцяжсбуд», г. Абакан.
1986—1988 гг. — галава трэста «Абаканвагонбуд», г. Абакан.
1988—1989 гг. — другі пісар Абаканскай гарадской управы КПСС, г. Абакан.
1989—1990 гг. — наглядчык Краснаярскай абласной управы КПСС, г. Краснаярск.
1990—1991 гг. — намеснік старшыні дзяржаўнага савета РСФСР па чарцяжу і будове, г. Масква.
1991 г. — старшыня Расійскага аддзела ратаўнікоў, г. Масква.
1991 г. — старшыня дзяржаўнага савета РСФСР па надзвычайным становішчы, г. Масква.
1991—1994 гг. — Старшыня дзяржаўнага савета Расіі па справах грамадзянскай абароны, надзвычайнага становішча і ліквідацыі вынікаў стыхійных бедстваў.
1992 г. — назіраў за спробамі Расіі раздушыць Ічкерыю пад выглядам барацьбы з сутычкамі паміж асецінамі і інгушамі[5].
1994—2012 гг. — Міністр па справах грамадзянскай абароны, надзвычайнага становішча і ліквідацыі вынікаў стыхійных бедстваў Расіі, адначасова з 10 студзеня 2000 г. па 7 мая 2000 г. — намеснік старшыні ўрада Расіі.
1996 год — сачыў за парадкам пад час выбараў Б. Ельцына[6].
С 1996 г. — член Савета бяспекі Расіі.
2000 — узначаліў грамаду «Адзінства», якую стварылі для падтрымкі У. Пуціна[7].
11 мая 2012 года нечакана для ўсіх прызначаны на пасаду галавы Маскоўскай вобласці[8].
6 лістапада 2012 года нечакана прызначаны міністрам абароны Расіі[9].

Міжнародны вышук за злачынствы ва Украіне (2014 год)

22 ліпеня 2014 года Галоўнае следчае ўпраўленне МУС Украіны пачало следства па падазрэнні С. Шайгу ў падтрымцы грамадзянскай вайны ва Украіне[10]. Гэта была «помста» за ўдзел у захопе Крыма[11][12].

Сям’я

Бацька — Кужугет Серэвіч Шайгу (1921—2010)[13] (правільна на тувінскай мове — Кужугет Шойгу Серее оглу) савецкі дзеяч Тувы.
Маці — Аляксандра Якаўлеўна Шайгу (Кудраўцава; 1924—2011). Паходзіць з Расіі, Ардоўская вобласць, вёска Якаўлева. Савецкі дзеяч Тувы[14][15].
Жонка — Ірына Аляксандраўна Шайгу (раней Анціпіна), робіць начальнікам у прыватным прадпрыемстве, якое мае даход ад замоў з міністэрства, дзе кіраваў яе муж — С. Шайгу[16].
Дзве дачкі:
1. Юлія Сяргееўна Шайгу (1977 года нараджэння) — галава душэўнай дапамогі пры МНС Расіі (з 2002 года)[16][17][18].
2. Ксенія Сяргееўна Шайгу (1991 года нараджэння) — вучань[18].
Старэйшая сястра — Ларыса Кужугетаўна Шайгу, пасол Дзяржаўнай Думы Расіі[18].
Малодшая сястра — Ірына Кужугетаўна Захарава (нар. 1960) — урач[18].
Зяць — Аляксей Юр’евіч Захараў (нар. 1971), муж дачкі Юліі, пракурат Маскоўскай вобласці [19].

Слава

Імем Шайгу названа вуліца ў Піхемскім раёне Тувы[20].

Зноскі

↑ Sergej Schojgu // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ В Москве прощаются с Александрой Шойгу(недаступная спасылка)
1 2 Министр обороны (нявызн.) (недаступная спасылка). Министерство обороны Российской Федерации. Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2015. Праверана 23 снежня 2014.
↑ Шойгу Сергей Кужугетович.. Организация государственного управления при прогнозировании чрезвычайных ситуаций в целях уменьшения социально-экономического ущерба (на примере землетрясений) (нявызн.). Электронный журнал «Новые исследования Тувы». Праверана 23 снежня 2014.
↑ Справка об обстоятельствах возникновения осетино-ингушского вооруженного конфликта, его развития и роли в нём федеральных органов власти и управления Архівавана 25 лютага 2010.
↑ Шойгу Сергей Кужугетович на сайте panorama.ru
↑ Lenta.ru: В России: партию «Единство» возглавил Сергей Шайгу Архівавана 1 красавіка 2015.
↑ Мособлдума утвердила кандидатуру С. Шойгу на пост губернатора Московской области(недаступная спасылка)
↑ Шойгу стал главой Минобороны по рекомендации Медведева
↑ МВС України відкрило кримінальне провадження стосовно посібників терористів — Шойгу і Малофєєва Архівавана 10 ліпеня 2015.
↑ МВД Украины возбудило дело в отношении Сергея Шойгу (нявызн.). ИТАР-ТАСС (22 июля 2014).
↑ СКР объявил Авакова и Коломойского в международный розыск (нявызн.). ИТАР-ТАСС (21 июня 2014).
↑ Государственный деятель Тувы Кужугет Шойгу похоронен в Москве // gov.tuva.ru, 03.12.2010(недаступная спасылка)
↑ Мать Сергея Шойгу стала заслуженным работником сельского хозяйства Тувы
↑ Старшая сестра // Еженедельник «Центр Азии», № 38, 24 — 30 сентября 2010.
1 2 Щёголев К. А. Кто есть кто в России. Исполнительная власть. Кто правит Россией. — м, Астрель: АСТ, 2007, С. 536 ISBN 978-5-17-047056-3
↑ «Власть», «Родня во власти», 24 сентября 2007
1 2 3 4 Высокопоставленные наследники
↑ Мособлдума обсудит профессиональные качества кандидата в прокуроры — Известия
↑ Федеральная информационная адресная система Архівавана 14 лістапада 2011.

Літаратура

Шойгу Сергей Кужугетович // Кто есть кто в России и в ближнем зарубежье: Справочник. — м: Издательский дом «Новое время», «Всё для Вас», 1993. — С. 740—742 ISBN 5-86564-033-X
Шойгу Сергей Кужугетович // Щёголев К. А. Кто есть кто в России. Исполнительная власть. Кто правит Россией. — м, Астрель: АСТ, 2007, С. 525—526 ISBN 978-5-17-047056-3

Спасылкі