Казар Дамела Ньівенхёйс, вядомы таксама як Сесар Дамела (нідэрл. César Domela Nieuwenhuis; 15 студзеня 1900, Амстэрдам, Нідэрланды — 31 снежня 1992, Парыж, Францыя) — нідэрландскі мастак, графік, фатограф.
Сын Фердынанда Дамелы Ньівенхёйса, вядомага дзеяча нідэрландскага рабочага руху.
Мастак-самавучка. У 1919—1923 жыў у Асконе (Швейцарыя). Не маючы фармальнай, мастацкай адукацыі, раннія працы — пейзажы і нацюрморты, напісаныя з натуры, выкананы ім у вельмі стылізаванай манеры, зведзены да геаметрычных формаў. Пісаў пад уплывам, у вялікай ступені, кубізму.
У 1923 годзе, пасля знаходжання ў Парыжы, працаваў у Асконе і Берне, дзе стварыў свае першыя абстрактныя кампазіцыі. Развіваючы канструктывісцкі стыль, у 1923 г. пераехаў у Берлін, дзе зблізіўся з членамі ўплывовай «Лістападаўскай групы» і прыняў удзел у берлінскай выставе.
У 1924 годзе ён стаў самым маладым членам таварыства мастакоў «Стыль», цесна супрацоўнічаў са знакамітым Тэа ван Дусбургам і Пітам Мандрыянам. Праца з імі абумовіла зварот мастака да неапластычных кампазіцый, якія ён выставіў у тым жа годзе на першай персанальнай выставе ў Гаазе ў галерэі Андрэцх. Затым Дамела вярнуўся ў Берлін, дзе стварыў свае першыя трохмерныя карціны-рэльефы, якія, застаючыся неапластычнымі, паступова вызваляюцца ад строгага геаметрызму Мандрыяна. У Парыжы, куды ён прыехаў у 1933 годзе, Дамела выканаў вялікую серыю паліхромных рэльефаў, спачатку канструктывісцкіх, а потым мякчэйшых, у якія ён уводзіць самыя розныя матэрыялы: дрэва, медзь, сталь, а таксама фотамантажы і выразкі газетных аб’яў і, асабліва, пластык. Яго рэльефы на працягу некалькіх гадоў суправаджаліся варыяцыямі ў гуашы, тэмай якіх стала каларыстычная сімволіка.
У 1934 годзе ім была адкрыта студыя шаўкаграфіі для гравюр. У 1936 годзе Дамела прыняў удзел у выставе кубізму і абстрактнага мастацтва ў Музеі сучаснага мастацтва ў Нью-Ёрку.
Вялікія рэтраспектыўныя выставы работ Дамелы прайшлі ў 1972 у Кунстферайне ў Дзюсельдорфе і ў 1987 у Музеі сучаснага мастацтва горада Парыжа.