У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Хірш.
Пітэр Хірш (англ.: Peter Bernhard Hirsch; нар. 16 студзеня 1925) — англійскі фізік, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1963).
З прыходам да ўлады нацыстаў разам з сям’ёй эміграваў з Германіі ў Вялікабрытанію. Скончыў Кембрыджскі ўніверсітэт, у якім пачаў працаваць у Дэпартаменце фізікі. З 1966 г. — прафесар Оксфардскага ўніверсітэта (з 1992 г. — ганаровы прафесар). У 1970 г. быў назначаны на пасаду старшыні Камісіі па атамнай энергіі Вялікабрытаніі. У 1975 г. за паспяховую працу атрымаў тытул рыцара-бакалаўра.
Заснавальнік метаду якая прасвечвае электроннай мікраскапіі. Распрацаваў метад дыфракцыйнага кантрасту, які служыць для назірання дэфектаў крышталічнай будовы рэчываў і прымяняецца ў фізіцы, хіміі, мінералогіі, матэрыялазнаўстве, біялогіі. У 1956 г. са сваімі супрацоўнікамі ўпершыню назіраў дыслакацыі ў крышталях і іх рух пад пучком электроннага мікраскопа, чым заклаў колькасныя асновы тэорыі дыслакацый, што з’яўляецца фізічнай асновай тэорыі трываласці і пластычнасці.
Замежны член Нацыянальнай інжынернай акадэміі ЗША (2001).