Петэр Вільгельм Глоб, таксама вядомы як П. В. Глоб (20 лютага 1911 — 20 ліпеня 1985) — дацкі археолаг, працаваў генеральным дырэктарам Музея старажытнасцей Даніі(англ.) бел. і быў таксама дырэктарам Нацыянальнага музея ў Капенгагене.
Набыў вядомасць дзякуючы даследаванням дацкіх балотных людзей, такіх як чалавек з Толунда і чалавек з Гробала — муміфікаваных парэшткаў людзей жалезнага і бронзавага вякоў, знойдзеных захаванымі ў тарфяніках. Сярод яго прац па антрапалогіі вылучаюцца наступныя публікацыі:
The Bog People: Iron Age Man Preserved; Denmark: An Archaeological History from the Stone Age to the Vikings; Mound People: Danish Bronze-Age Man Preserved.
Ён быў сузаснавальнікам Скандынаўскага інстытута параўнальнага вандалізму, інстытута, які вывучае гісторыю графіці. Глоб быў сынам дацкага мастака Ёханэса Глоба і бацькам дацкай мастачкі-кераміста Лотэ Глоб і мастака Андэрса Глоба. Яго найбольш вядомым даследаваннем быў Толундскі чалавек.
Глоб таксама цікавіўся археалогіяй Блізкага Усходу і кіраваў некалькімі навуковымі экспедыцыямі туды. Яны былі апісаны як адны з найбуйнейшых навуковых трансгранічных экспедыцыі з Даніі за ўвесь час існавання дацкай археалогіі[5].
Два папярэднія кніжныя выданні з’яўляюцца вытворнымі ад адной і той жа зыходнай кнігі, напісанай у Даніі: Danske Oltidsminder, якую лепей перакласці як Помнікі Старажытнай Даніі. Гл. American Anthropologist, Volume 75, Issue 6, page 1940.