Петар Лубарда (сербск.: Petar Lubarda; 27 ліпеня 1907, с. Любацінь каля Цэтынэ, цяпер Чарнагорыя — 13 лютага 1974, Бялград, СФРЮ) — адзін з найбуйных югаслаўскіх і сербскіх мастакоў XX стагоддзя. Член Сербскай акадэміі навук і мастацтваў у Бялградзе (1961).
Вучыўся жывапісу ў Бялградскай мастацкай школе (1925) і Школе вытанчаных мастацтваў у Парыжы (1926).
З 1932 да сваёй смерці жыў у Бялградзе, за выключэннем 1946—1950 гадоў, калі ён быў прафесарам у мастацкай школе г. Херцэг-Нові. З 1945 года працаваў у якасці прафесара ў Акадэміі вытанчаных мастацтваў у Бялградзе.
У 1950 вярнуўся ў Бялград. Пахаваны на Алеі заслужаных на бялградскіх Новых могілках.
Дом Петара Лубарды быў пераўтвораны ў мастацкую галерэю, у якой прадстаўлены вядомыя работы мастака і яго асабістыя рэчы.