У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Флемінг.
Паўль Флемінг (ням.: Paul Fleming; 5 кастрычніка 1609, Гартэнштайн, Германія — 2 красавіка 1640) — нямецкі паэт; прадстаўнік першай сілезскай школы паэтаў.
3 1626 вывучаў філасофію і медыцыну ў Лейпцыгскім універсітэце. Пры жыцці друкаваліся толькі вершы на лацінскай мове (зборнік 1631) — пераважна любоўная лірыка ў форме санета, дзе за эталон узяты Петрарка, але з узмоцненай пачуццёвасцю і геданізмам. Лепшыя творы напісаны на нямецкай мове (зборнік «Нямецкія вершы», выд. 1641) і прысвечаны лёсу айчыны ў час Трыццацігадовай вайны, праблеме часу і адказнасці чалавека перад часам і сабой. Стыль П. Флемінга адметны лапідарнасцю слова, філасофскай глыбінёй і эмацыянальнасцю, пластычнасцю і эмблематычнасцю. Уражанні ад падарожжа ў Расію ў 1633—39 перадаў у шэрагу санетаў, а таксама ў ідыліі з жыцця наўгародскага селяніна.