У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Буйноўскі. Міхал Буйноўскі (польск.: Michał Bujnowski (Buynowski), лац.: Michàél Buynowski; 3 сакавіка 1632, Полацкае ваяводства — 20 кастрычніка 1690, Нясвіж) — святар, педагог.
Уступіў у Таварыства Ісуса 15 верасня 1646 г. у Вільні. Вывучаў філасофію ў Віленскай акадэміі (1650—1653) і тэалогію ў езуіцкім калегіуме ў Трнаве (1657—1660). Выкладаў граматыку ў Ужгарадзе (1656), рыторыку ў Браціславе (1661—1662), Нясвіжы (1663—1664), Гродна (1664—1665), Вільні (1665—1668) і Крожах (1670—1672)[1].
Пенітэнцыярый (святар, які спавядае ў асаблівых выпадках па даручэнні рымскага папы або епіскапа[2]) у Базіліцы Св. Пятра ў Рыме (1672—1683). З 1683 па 1688 гг. — рэктар езуіцкіх калегіумаў у Полацку, а з 1689 па 1690 гг. — у Нясвіжы[1].
Выдаў шэраг прац, прысвечаных пытанням тэалогіі і эстэтыкі: Ranny obiad na posiłek duszy (Вільня, 1686) i Droga do domu wieczności (Вільня, 1688), Ratio status eligendi (у двух частках: першая, другая ; Вільня, 1688—1689) i Ratio status ecclesiastici stabiliendi (Вільні, 1690)[1][3].