У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лызікаў.
Мікалай Фядосавіч Лызікаў (13 снежня 1920, в. Баронькі, Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць — 13 жніўня 1999) — беларускі вучоны ў галіне акушэрства і гінекалогіі. Доктар медыцынскіх навук (1969), прафесар (1969). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.
Пасля заканчэння сямі класаў Баронькаўскай пачатковай сярэдняй школы ў 1936 годзе паступіў вучыцца ў Магілёўскую фельчарска-акушэрскую школу, якую паспяхова скончыў у 1939 годзе. Па заканчэнні вучобы яго накіравалі ў суседнюю вёску Гаўрыленка працаваць загадчыкам фельчарска-акушэрскага пункта.
У кастрычніку 1939 года быў прызваны ў Чырвоную армію і накіраваны ў 125-ю стралковую дывізію санітарным інструктарам за 8 кіламетраў ад мяжы з Усходняй Прусіяй. З першага дня Вялікай Айчыннай вайны прымаў удзел у баях, быў паранены.
Афіцэрскае званне ваенфельчарам было прысвоена ў 1942 годзе. У чэрвені 1944 года быў прызначаны на пасаду старшага ад’ютанта асобнага медыка-санітарнага батальёна, быў цяжка паранены ў баі.
Пасля вайны ў 1951 годзе скончыў Віцебскі медыцынскі інстытут, працаваў у ім да 1991 года (у 1959—1985 гадах — загадчык кафедры акушэрства і гінекалогіі).
Навуковыя інтарэсы: ускладненні цяжарнасці і родаў.
Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны». Прысвоена ганаровае званне «Заслужаны работнік вышэйшай школы Беларускай ССР». Узнагароджаны трыма Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР. Усесаюзнае навуковае таварыства акушэраў-гінеколагаў абрала яго «Ганаровым членам таварыства».