У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Халадкоўскі. Мікалай Аляксандравіч Халадкоўскі (19 лютага [3 сакавіка] 1858, Іркуцк — 2 красавіка 1921, Петраград) — рускі заолаг, паэт-перакладчык, член-карэспандэнт Пецярбургскай акадэміі навук, заслужаны прафесар. Адзін з заснавальнікаў лясной энтамалогіі(руск.) бел. ў Расіі — ім быў пераведзены на рускую мову шэраг вядомых нямецкіх выданняў па энтамалогіі, якія папулярызавалі гэтую навуку ў Расіі.
Нарадзіцца 19 лютага (3 сакавіка) 1858 года ў Іркуцку, у сям’і лекара. У двухгадовым узросце, у сувязі з прызначэннем бацькі на новае месца службы, разам з сям’ёй пераехаў у Пецярбург.
Пачатковую адукацыю атрымаў у 1-й Пецярбургскай класічнай гімназіі(руск.) бел., якую скончыў у 1875 годзе. У гэтым жа годзе паступіў у Медыка-хірургічную акадэмію(руск.) бел. і скончыў яе ў 1880, але цвёрдага намеру быць практыкуючым лекарам у яго не было. Пасля заканчэння акадэміі, падрыхтаваўшыся самастойна, ён вытрымаў іспыты на ступень кандыдата(руск.) бел. на фізіка-матэматычным факультэце Санкт-Пецярбургскага універсітэта(руск.) бел.. Атрыманы дыплом адкрыў яму дарогу для службы і для працы па заалагічнай спецыяльнасці.
З 1880 па 1884 год выкладаў натуральную гісторыю ў прыватных навучальных установах, на дзяржаўную службу паступіў 18 снежня 1883 года[2] — асістэнтам пры кафедры заалогіі Ваенна-медыцынскай акадэміі(руск.) бел.. У 1885 годзе быў абраны па конкурсе прыват-дацэнтам па кафедры заалогіі Ляснога інстытута(руск.) бел. ў Пецярбург (з 1902 года — прафесар). У 1886 годзе атрымаў ступень магістра заалогіі, а ў 1891 годзе — ступень доктара заалогіі Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта.
Акрамя таго, у 1886—1887гадах чытаў лекцыі на Вышэйшых жаночых курсах(руск.) бел. у 1887—1891 гадах быў прыват-дацэнтам Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта.
У 1891 годзе быў запрошаны чытаць лекцыі заалогіі і параўнальнай анатоміі ў Ваенна-медыцынскай акадэміі, дзе ў наступным годзе быў абраны экстраардынарным прафесарам (затым ардынарным прафесарам акадэміі), заняўшы кафедру заалогіі і параўнальнай анатоміі пасля смерці свайго настаўніка Э. К. Бранта(руск.) бел.. У 1892 годзе быў камандзіраваны за мяжу Міністэрствам дзяржаўных маёмасцяў(руск.) бел., а ў 1897 годзе-Ваенна-медыцынскай акадэміяй.
Быў выраблены ў правадзейныя стацкія саветнікі 6 снежня 1904 года; узнагароджаны ордэнамі: Св. Ганны 2-й ст., Св. Уладзіміра 3-й ст., Св. Станіслава 1-й ст.[2].
Памёр 2 красавіка 1921 ў Петраградзе. Пахаваны на Багаслоўскіх могілках.
Першыя свае навуковыя працы зрабіў яшчэ студэнтам Медыка-хірургічнай акадэміі. З тых часоў апублікаваў шэраг спецыяльных даследаванняў, пераважна па параўнальнай анатоміі(руск.) бел., эмбрыялогіі і агульнай біялогіі(руск.) бел. насякомых. Таксама ён склаў навучальныя кіраўніцтва па заалогіі і энтамалогіі. Асаблівую цікавасць уяўляюць яго даследаванні складаных цыклаў развіцця Q10631869 — шкоднікаў іглічных дрэў. Халадкоўскі быў прыхільнікам эвалюцыйнага вучэння Чарльза Дарвіна і публікаваў свае навукова-папулярныя працы па тэорыі эвалюцыі і агульных пытаннях біялогіі, якія спрыялі шырокаму распаўсюджванню дарвінізму(руск.) бел. ў Расіі. Рашуча выступаў супраць ідэалізму ў прыродазнаўстве.
Галоўным літаратурным дасягненнем Холодковского лічыцца пераклад «Фаўста» Ё. В. Гётэ, за які 19 кастрычніка 1917 года Расійскай акадэміяй навук яму была прысуджана поўная Пушкінская прэмія(руск.) бел.. Акрамя таго, ён пераклаў паэму Эразма Дарвіна «Храм прыроды» і шэраг твораў Д. Байрана, Ф. Шылера, У. Шэкспіра, Д. Мільтана, Г. Лангфела і іншых. Невялікая колькасць арыгінальных вершаў Халадкоўскага апублікаваныя пасмяротна І. П. Барадзіным(руск.) бел. і {{нп3|Андрэй Пятровіч Сямёнаў-Цян-Шанскі|А. П. Сямёнавым-Цян-Шанскім|ru|Семёнов-Тян-Шанский, Андрей Петрович}} у зборніку «Гербарый маёй дачкі» (Пг., 1922).
Пад рэдакцыяй Халадкоўскага выйшаў пераклад кнігі К. Гюнтэра «Цэйлон. Увядзенне ў свет тропікаў» (Пг.: Выданне А. Ф. Девриена, 1914), выкананы яго дачкой-Наталляй Халадкоўскай.
У 1947 годзе Акадэмія навук СССР заснавала прэмію імя М. А. Халадкоўскага па энтамалогіі. Прэзідыум Акадэміі навук пастанавіў праводзіць штогод у дзень смерці М. А. Халадкоўскага (2 красавіка) навуковыя чытанні, прысвечаныя пытанням энтамалогіі, паразіталогіі і біялогіі.