Марыс Утрыло (фр.: Maurice Utrillo; 25 снежня 1883, Парыж — 5 лістапада 1955, Дакс) — французскі жывапісец-пейзажыст.
Нарадзіўся ў парыжскім раёне Манмартр. Яго маці была натуршчыца і будучая мастачка Сюзанна Валадон, бацька невядомы (па адной з версій, гэта быў мастак-аматар па прозвішчы Буасье). Маці пазіравала мастакам Агюсту Рэнуару і Берце Марызо. У 1891 годзе хлопчыка ўсынавіў іспанскі мастацкі крытык і пісьменнік Мігель Утрыё.
Марыс не атрымаў сістэматычнай мастацкай адукацыі, некаторыя прынцыпы яму падказала маці, нешта ён падгледзеў у мастакоў, якія працавалі на Манмартры. У выніку ён пачаў пісаць гарадскія пейзажы, якія падабаліся публіцы, але доўга заставаўся непрызнаным сярод мастацтвазнаўцаў і крытыкаў. У манеры Утрыло можна знайсці рысы постімпрэсіянізму і прымітывізму. З 1906 года мастак падпісваў свае працы як Марыс Валадон, затым прыняў прозвішча ойчыма.
Крытыкі ацанілі працы Утрыло толькі ў 1910-х гадах. У 1920-х мастак стаў знакамітасцю міжнароднага маштабу. У 1929 годзе ўрад Францыі ўзнагародзіў яго Ордэнам Ганаровага легіёна. У 1935 годзе Утрыло ажаніўся з Люсі Валор і з ёй з’ехаў у парыжскі прыгарад Ле-Везінэ. Мастак памёр 5 лістапада 1955 года ў Даксе, дэпартамент Ланды. Пахаваны на могілках Сен-Венсан.