Луіджы Бакерыні (італ.: Luigi Boccherini; 19 лютага 1743 — 28 мая 1805) — італьянскі кампазітар і віяланчэліст, які папулярызаваў класічны стыль у Італіі і Іспанія. У той час, калі Аўстрыя і Германія дамінавалі ў Еўрапейскім музычным жыцці, камерная музыка Бакерыні часта раўнялася на музыку Гайдна. Калі Бакерыні быў дзіцём, ён вучыўся ў Рыме, потым граў у бандах і аркестрах у яго родным горадзе. Некалькі гадоў ён з энтузіязмам падарожнічаў па Францыі, потым ў Іспаніі дзе называў сабе Донам Луісам, брата караля Карласа III. Пазней ён правёў некалькі гадоў у Германіі, дзе называў сябе Kammerkomponist («камерны кампазітар») караля Фрыдрыха Вільгельма II Прускага. Свае апошнія гады ён правёў у Іспаніі на службе Люсьена Банапарта, але яго нядужасць не дазваляла яму даваць шмат канцэртаў на віяланчэлі. Ён трапіў у вялікую галечу і памёр у Мадрыдзе.
Бакерыні дасягнуў поспехаў у камернай музыкі, якая ўлучала шмат дуэ, трыэ, квартэтаў, квінтэтаў, секстэтаў і актэтаў, мноства для струнных інструментаў. Яго віяланчэльныя аркестры складаюць значную частку рэпертуару для гэтага інструменту; часам выконваюцца яго аркестравыя сімфоніі. Ён таксама напісаў многія оперы і харальныя працы; шмат якія з іх ніколі не былі апублікаваныя.