Лускаўніца, Агнёўка[1], Лускаватка[2] (Pholiota) — род грыбоў сямейства страфарыевых. Часам лускаўніцамі называюць віды грыбоў з роду палёўка ці палявік (Agrocybe) сям. Бальбіціевых.
Пладовае цела — шапка на ножцы. Шапка дыяметрам да 12 см, ад паўшарападобнай да распасцёртай, з лускавінкамі або голая, клейкая ці сухая. Агульнае пакрывала рана знікае. Пласцінкі зыходныя па ножцы або прырослыя. Ножка з лускавінкамі, з кольцам ці без яго. Мякаць мяккая, бураватая, у некаторых горкая, мае слабы пах рэдзькі. Споры гладкія, пераважна ржава-жоўтыя.
Адрозніваецца каля 30 відаў. Пашыраны ва ўмераных шыротах, некаторыя ў тропіках і субтропіках. На Беларусі каля 10 відаў, найбольш вядомыя агнёўка вуглялюбная, або лускаўніца вуглялюбная (Pholiota highlandensis), лускаўніца звычайная (Pholiota squarrosa), лускаўніца вогненная (Pholiota flammans), лускаўніца залацістая (Pholiota aurivella). Агульная народная назва іх — воўчы грыб.
Паўпаразіты, актыўна разбураюць драўніну, трапляюцца на ствалах мёртвых і жывых дрэў, ламаччы і інш. Пладовыя целы з’яўляюцца ў ліпені—верасні.
Грыбы неядавітыя, ёсць ядомыя, але не спажываюцца.