Красналу́цкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Чашніцкага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Цэнтр — аграгарадок Красналукі.
Утвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Халопеніцкага раёна Барысаўскай акругі БССР. З 9 чэрвеня 1927 года ў складзе Менскай акругі. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ў Халопеніцкім раёне БССР. З 8 ліпеня 1931 года ў складзе Лепельскага раёна, з 12 лютага 1935 года ў складзе адноўленага Халопеніцкага раёна БССР, з 20 лютага 1938 года — Мінскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Латыгаліцкага сельсавета[1]. З 20 студзеня 1960 года сельсавет у складзе Лепельскага раёна Віцебскай вобласці. 20 мая 1960 года ў склад сельсавета са Слабадскога сельсавета перададзены 5 населеных пунктаў (Вобалачча, Забаенне, Карсаўшчына, Рэўтполле і Стайкі)[2]. 7 ліпеня 1961 года ў склад Валосавіцкага сельсавета перададзены 3 населеныя пункты (Валатоўкі, Вобалачча і Карсаўшчына), у склад Кашчынскага сельсавета — 2 населеныя пункты (Амосаўка і Забор’е)[3]. З 6 студзеня 1965 года ў складзе Чашніцкага раёна. 10 красавіка 1965 года ў склад сельсавета са Слабодскага сельсавета Лепельскага раёна перададзены 3 населеныя пункты (Адамаўка, Замошша і Чорная Лаза)[4]. 16 жніўня 1965 года з часткі сельсавета ўтвораны Латыгаліцкі сельсавет у складзе 8 населеных пунктаў (Адамаўка, Багданава, Замошша, Латыгалічы, Руднае, Студзёнка, Чорная Лаза і Ясная Горка)[5]. 8 красавіка 2004 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Латыгаліцкага сельсавета (7 населеных пунктаў: вёскі Адамаўка, Багданава, Замошша, Латыгалічы, Руднае, Студзёнка і Чорная Лаза)[6].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1322 чалавекі[7], з іх 97,7 % — беларусы, 1,6 % — рускія[8].