Канічныя сячэнні — лініі, якія атрымліваюцца пры перасячэнні прамога кругавога конуса пласкасцямі, якія не праходзяць праз вяршыню гэтага конуса. Канічнымі сячэннямі з’яўляюцца:
эліпс — атрымліваецца, калі сякучая плоскасць перасякае ўсе ўтваральная конуса ў пунктах адной яго поласці. Акружнасць з’яўляецца асобным выпадкам эліпса і атрымліваецца, калі сякучая плоскасць перпендакулярна восі конуса.
парабала — сякучая плоскасць паралельна адной з датычных пласкасцей конуса.
гіпербала — сякучая плоскасць перасякае абедзве поласці конуса.
Канічнае сячэнне — геаметрычнае месца пунктаў, для кожнага з якіх адносіна яга адлегласцей да фокуса і да дырэктрысы раўно аднаму ліку e, які называецца эксцэнтрысітэтам. Пры гэтым калі 0 < e < 1 атрымліваецца эліпс; e = 1 — парабала; e > 1 — гіпербала. (Праз такое вызначэнне нельга атрымаць акружнасць, бо яна не мае дырэктрысы).
Канічныя сячэнні з’яўляюцца лініямі другога парадку (але не ўсе лініі другога парадку з’яўляюцца канічнымі сячэннямі), і ў дэкартавых каардынатах на плоскасці іх можна апісаць квадратным мнагачленам:
A
x
2
B x y + C
y
2
0
{\displaystyle Ax^{2}+Bxy+Cy^{2}+Dx+Ey+F=0;}
(пры гэтым павінна выконвацца няроўнасць
|
A
|
|
B
|
|
C
|
≠ 0
{\displaystyle |A|+|B|+|C|\neq 0}
), калі:
2
− 4 A C < 0
{\displaystyle B^{2}-4AC<0\ }
, то канічнае сячэнне з’яўляецца эліпсам, + калі ж яшчэ выконваецца і ўмова
A
=
C
\{\displaystyle A=C\ \}
![\{\displaystyle A=C\ \}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/1b3ff762882f5f557434ceb3ee07a1bea082988a) and
B
=
0
\{\displaystyle B=0\ \}
![\{\displaystyle B=0\ \}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/d5682432bbf16d3f4421b142894597ca1d7d7663) — акружнасцю,
2
0
{\displaystyle B^{2}-4AC=0\ }
— парабала,
2
− 4 A C
0
{\displaystyle B^{2}-4AC>0\ }
— гіпербала.
Тэмы гэтай старонкі (2):